Τρίτη, Μαΐου 30, 2006

Τούρκοι: οι βρωμεροί γενοκτόνοι

Τον Ιουλιο του 1908, με την επικρατηση των Νεοτουρκων, γεννιεται ουσιαστικα το σημερινο κρατος της Τουρκιας (ο Κεμαλ συνεχισε την ιδια πολιτικη (ιδίας προελεύσεως άλλωστε ο ίδιος με τους νεότουρκους)), δηλαδη το αποκρουστικο προιον της διαρκους ασκησεως φασιστικης-ρατσιστικης στρατιωτικης βιας επανω στα καταδυναστευομενα Μικρασιατικα εθνη. Απο τοτε χαρασσεται η τουρκικη πολιτικη και εφαρμοζεται με αξιοθαυμαστη συνεπεια και επιμονη εως σημερα. (Αρμενια 1915, Ποντος 1916, Ιωνια 1922, Κωνσταντινουπολη 1955, Κυπρος 1974, Κουρδισταν σημερα, ειναι απλα μερικοι σταθμοι της ιδιας συνεχους και σταθερης πολιτικης.)

Η τραγικη ειρωνια ειναι οτι η επικρατηση των Νεοτουρκων χαιρετιστηκε με ενθουσιασμο απο την Ελλαδα και τους υπολοιπους Βαλκανιους (αλλα και απο τους χριστιανικους πληθυσμους της Οθωμ. Αυτοκρατοριας), με την ελπιδα της καθιερωσεως πληρους ισοτητας μεταξυ των εθνων της Οθωμανικης Αυτοκρατοριας. Πολυ γρηγορα οι ελπιδες διαψευστηκαν, καθως διαπιστωθηκε οτι στο κινημα των Νεοτουρκων την εξουσια ειχε εξ αρχης (και συντομα την επεβαλε πληρως) η πλεον βαρβαρη ναζιστική μεριδα.

Στις 4 Σεπτ. 1908, ο Ναζημ μπεης, εξεχον στελεχος του κυριαρχου κομιτατου "Ενωση και Προοδος" δινει συνεντευξη στον Μιχ. Αργυροπουλο. (Δημοσιευτηκε στον τυπο της εποχης, επισης στο βιβλιο του Μιχ. Ροδά "Πώς η Γερμανια κατεστρεψε τον Ελληνισμο της Τουρκιας" (1916). (Πραγματι, ο ρολος της Γερμανιας ειναι βασικος.)) [Πολύ πριν την Μικρασιατική Εκστρατεία, επομένως, πολύ πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (τότε η συστηματική γενοκτονία πήρε τεράστιες διαστάσεις υπό την καθοδήγηση του Γερμανού στρατηγού Λήμαν Φον Σάντερς. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αδόλφος Χίτλερ εδήλωσε "ποιος θυμάται σήμερα τους Αρμενίους; Το ναζιστικό γερμανικό 3ο Ράιχ είχε δάσκαλο τον τουρκικό κεμαλισμό, αλλά και ο τελευταίος έθεσε σε εφαρμογή τα γενοκτονικά σχέδιά του με την βοήθεια γερμανικών εγκεφάλων), πριν ακόμη τους Βαλκανικούς Πολέμους, η γενοκτονία του Ελληνισμού είχε αποφασισθεί και σχεδιασθεί στο υψηλότερο επίπεδο: την ηγεσία του νεοτουρκικού κομιτάτου "Ένωση και Πρόοδος".]

Ναζημ μπεης:

"...εκει βαθμιαιως θα επελθη η εθνικη ισοπεδωσις περι ης κηδομεθα ιδιασμενως. Διοτι δεν επιθυμω να σας κρυψω ευθυς εξ αρχης την ακλονητον γνωμην του Κομιτατου. Εννοουμεν, και το εννοουμεν αντι πασης θυσιας, να αφομοιωσωμεν υπο μιαν εθνικην οθωμανικην ιδεαν τα εν τω τοπω ημων στοιχεια... Βεβαιοτατα η γλωσσα δεν δυναται να εινε παρα η επισημος Οθωμανικη... Το νεον Κρατος εννοει να ζηση ως τοιουτον. Ομοειδες και ομογλωσσον και συμπαγιωμενον... Δεον να σημειωθη καλως οτι ουδεποτε ωνειρευθημεν να ιδωμεν, ουτε θα ιδωμεν, την Τουρκιαν μεταβαλλομενην εις Αυστριαν, με τας πολυπλοκους φυλετικας και γλωσσικας της διαιρεσεις. Το νεοτουρκικον πνευμα θα αντιταχθη απο της σημερον κατα πασης τοιαυτης ιδεας. θα καταρριψωμεν απο της βασεως τα ορια του τοιουτου γλωσσικου και ομου φυλετικου χωρισμου και πλειοτερον ακομη, αυτας τας διακρισεις και διαιρεσεις των συνοικιων, των σημειουμενων εις τους χαρτας, και υπο της συνηθειας, ως μουσουλμανικων, ελληνικων, αρμενικων και ιουδαικων, και θα ισοπεδωσωμεν εθνικως τους παντας και τα παντα, δια το καλον της μιας κοινης Πατριδος. ...Σημερον υπολογιζεσθε εν Ανατολη 3 εκατομμυρια περιπου ψυχων. Ηδη ευρισκεσθε εν μειονοψηφια τοιαυτη ομως, ωστε ενασμενιζετε κινουμενοι και απαιτουντες. Αυριον η εθνικη αυτη μειοψηφια σας θα ελαττωθη... Παρακολουθησατε το θεαμα και σας αφηνω να μαντευσητε τοτε την μοιραν των σημερινων σωβινιστων!"

Το προγραμμα της γενοκτονιας εγκρινεται και επισημως σε μυστικο συνεδριο του κομιτατου "Ενωση και Προοδος", τον Αυγουστο του 1910 στην Θεσσαλονικη, οπου δια χειλεων του αρχισφαγεως Ταλαατ πασα, λεγονται τα ακολουθα (βλ. "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους", Εκδοτική Αθηνών):

"Γνωριζετε οτι το συνταγμα διακηρυσσει την ισοτητα μεταξυ μουσουλμανων και γκιαουρηδων, αλλα αντιλαμβανεσθε και αισθανεσθε ολοι οτι αυτο ειναι αδυνατον. Ο ιερος νομος, ολο το παρελθον μας και τα αισθηματα εκατονταδων χιλιαδων μουσουλμανων, αλλα και των ιδιων των γκιαουρηδων, που πεισματικα αντιδρουν σε καθε προσπαθεια μας να τους εξοθωμανισουμε, αποτελουν αδιαπεραστο εμποδιο για την επιβολη πραγματικης ισοτητας. Προσπαθησαμε, αλλα χωρις επιτυχια, να μεταβαλλουμε τον γκιαουρη σε νομιμοφρονα Οθωμανο, και ολες οι σχετικες προσπαθειες δεν μπορουν παρα να αποτυχουν, εφοσον τα μικρα ανεξαρτητα κρατη της Βαλκανικης εξακολουθουν να ειναι σε θεση να διαδιδουν διασπαστικες ιδεες μεταξυ των κατοικων της Μακεδονιας. Επομενως δεν ειναι δυνατον να τιθεται θεμα ισοτητας ωσοτου επιτυχουμε στις προσπαθειες μας για τον εξοθωμανισμο της αυτοκρατοριας - μια μακρα και επιπονη προσπαθεια, στην οποια τολμω να προβλεψω οτι τελικα θα επιτυχουμε, οταν επιτελους θεσουμε τερμα στις προπαγανδιστικες δραστηριοτητες των βαλκανικων κρατων."

Η εφαρμογη της πολιτικης αυτης αρχισε αμεσως. Απο δε το 1913 τουλαχιστον εχουμε συστηματικες γενοκτονιες ευρειας κλιμακος. Η Ελλαδα αναγκαζεται (και για να διευθετηθει επισης το ζητημα των νησιων του Αιγαιου) να συμφωνησει (1 Ιουλ. 1914) ανταλλαγη πληθυσμων μεταξυ χριστιανων σαντζακιου Σμυρνης και μουσουλμανων Μακεδονιας-Ηπειρου, κατι που ματαιωνεται με την εισοδο της Τουρκιας στον πολεμο (Νοεμ. 1914). Ας δουμε μερικους μετριους υπολογισμους της τουρκικης θηριωδιας.

Συμφωνα με εκθεση Ελληνων βουλευτων του οθωμανικου κοινοβουλιου (τελη 1918), μεχρι το τελος του Α' Παγκ. Πολεμου 250.000 Ελληνες εξοντωθηκαν στα "ταγματα εργασιας" ("αμελε ταμπουρου"). Συνολικα τα θυματα (νεκροι και εκτοπισμενοι) 750.000.

Συμφωνα με αναλυτικους πινακες του Πατριαρχειου, δημοσιευμενους απο τον Rene' Puaux ("La deportation et le repatriement des Grecs en Turquie", Paris 1919), οι αριθμοι των εκτοπισμενων εχουν ως εξης:

1913-14 1914-19 συνολο

Μικρα Ασια 153.890 144.559 298.449
Ποντος - 257.019 257.019 (+80.000 προσφυγες στη Ρωσια)
Αν. θρακη 130.282 88.165 218.447

συνολο 284.172 489.743 773.915

Συμπερασμα:

Μια γλωσσα μονον καταλαβαινει το βρωμερό τουρκικό γενοκτονικό κτήνος:

Η ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΑΘΙ

(Περικλής Γιαννόπουλος)


[Σημ.: Το κείμενο ήταν φυλαγμένο από ετών σε παλαιά κωδικοποίηση, χωρίς τόνους.]

Σάββατο, Μαΐου 13, 2006

Ο λόγος του Γέρου του Μοριά στην Πνύκα

Ο λόγος του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα
8 Οκτωβρίου 1838

Ο λόγος που έβγαλε ο Κολοκοτρώνης ανεβασμένος στα βράχια της Πνύκας, όπως στα παλιά τα χρόνια τόσοι τρανοί ρήτορες στους Αθηναίους, στέκεται η πνευματική διαθήκη του ήρωα στο Έθνος. Ο λόγος του αγράμματου, μα σοφού στρατηγού προς τα νιάτα της Αθήνας του 1838.

Εφημερίς "Ο Αιών", 13 Νοεμβρίου 1838

Παιδιά μου! Εις τον τόπον τούτον, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιόν καιρόν άντρες σοφοί και άντρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ, και ούτε να φθάσω τα ίχνη των.... [Σ.Σ. Και όμως τούς έφθασες, Στρατηγέ... ]

Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, στη μεγάλη δόξα των προπατόρων μας κι έρχομαι να σας είπω όσα στον καιρό του αγώνα μας και πριν απ' αυτόν κι ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος παρατήρησα κι απ' αυτά να κάμωμεν συμπερασμούς και για την μέλλουσαν ευτυχία σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα.

Και διά τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, διά ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι σας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήτον σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθηκαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των... Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τις πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθεν εις τον κόσμον ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα... Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους και έτσι έλαβαν καιρόν πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι, και τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν και οι Μουσουλμάνοι, και έκαμαν ότι μπορούσαν, διά να αλλάξει ο λαός την πίστη του... Έκοψαν γλώσσες σε πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν... Τον ένα έκοβαν, ο άλλος τον σταυρό του έκανε.

Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διώρισε έναν βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν Πατριάρχη και του έδωσε την εξουσία της Εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός Κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο Σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι Κοτζαμπάσηδες εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξις, οι έμποροι, και οι προκομμένοι, το καλλίτερο μέρος των πολιτών, μη υποφέροντες τον ζυγό έφευγαν κι οι γραμματισμένοι επήραν τα βιβλία και φύγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, κι έτσι έμεινε ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε καθ' ημέρα χειρότερα... διότι αν βρισκόταν μεταξύ του λαού κανείς με λίγη άνθηση τον λάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορον της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μη υποφέροντες την τυραννίαν των Τούρκων και βλέποντες τις δόξες και τις ηδονές οπού απελάμβανον αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Και τοιουτοτρόπως κάθε μέρα ο λαός ελίγνευε και επτώχυνε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία. Και σαν τους πρέπει να χρεωστούμεν ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανεν τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και οι άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμεν και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε... Όθεν μας ήρθε στο νου να τους μιμηθούμε και να γίνομε ευτυχέστεροι και έτσι έγινε και επροόδευσεν η εταιρεία.

Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι ήμεθα, ούτε πως δεν έχομεν άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε, "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιτοκάραβα βατσέλα", αλλά, ως μία βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας... και όλοι, και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι συμφωνήσαμεν σ' αυτό το σκοπό και κάναμεν την επανάσταση.

Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοιαν και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι... Ο ένας πήγαινε στον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα στο στρατόπεδο και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμεν και εις την Κωνσταντινούπολη...

Τόσο τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουαν Έλληνα και φεύγαν χίλια μίλια μακριά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός κι ένα καράβι μια αρμάδα. Αλλά δεν εβάσταξε. Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους μα τι να κάνουμε; Είχαμε κι αυτουνών την ανάγκη.

Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Κι όταν έλεγες του Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους, ή να πάει στον πόλεμο, τούτος πρόβαλλε το Γιάννη. Και με αυτό τον τρόπο κανείς δεν ήθελε να συντράμει, μήτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε έναν αρχηγό και μίαν κεφαλή. Αλλά μας έμπαινε Πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έρριχνε, και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο κι ο άλλος το άλλο. Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά τη γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν κτίζεται, ούτε τελειώνει. Ο ένας λέει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει στο ανατολικό μέρος, ο άλλος στο αντικρυνό κι ο άλλος στο βοριά, σαν να ήταν το σπίτι στον αραμπά και να γυρίζει καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτον τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι αρχιτέκτονας, οπού να προστάζει πώς θα γίνει. Παρομοίως κι εμείς χρειαζόμαστε έναν αρχηγό κι έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει κι οι άλλοι να υπακούνε και ν' ακολουθάνε. Αλλά επειδή είμαστε σε τέτοια κατάσταση, εξαιτίας της διχόνοιάς μας, έπεσε η Τουρκιά πάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.

Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο Βασιλεύς, τα πράματα ησυχάζουν και το εμπόριο κι η γεωργία κι οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα η παιδεία. Αυτή η μάθηση θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά για να αυξήσουμε, χρειάζεται κι η στερέωση της πολιτείας μας, που γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του θρόνου. Ο Βασιλεύς είναι νέος, και συμμορφώνεται με τον τόπο μας. Δεν είναι προσωρινός αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική, και θα περάσει στα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν και σεις και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να τη στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως κι ύστερα υπέρ Πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάνε μία θρησκεία. Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε στους καφενέδες και στα μπιλιάρδα. Να δοθήτε εις τας σπουδάς σας και καλλίτερα να κοπιάσετε ολίγον, δυο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι στο επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσερις-πέντε χρόνους τη νεότητά σας και να μείνετε αγράμματοι, να σκλαβωθείτε εις τα γεράματά σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων και κατά την παροιμία "μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε".

Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μη γενεί σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας, μα να κοιτάζει το καλό της κοινότητας, γιατί μέσα στο καλό αυτό βρίσκεται και το δικό σας.

Εγώ παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξαιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και διά τούτο σας ζητώ συγχώρεση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθήτε από τα περασμένα κι από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποία να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε και οι μέρες της γενιάς που σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν σε λίγο περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθεί η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέρα των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθεί η νύκτα και η αυριανή ημέρα.

Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο όπου ημείς ελευθερώσαμε και διά να γίνει τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της Πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία. Τελειώνω τον λόγον μου. Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!

Η Ελληνική Σημαία

Η γαλανόλευκη Ελληνική Σημαία ορίστηκε ως η επίσημη σημαία του Έθνους από την Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (Ιαν. 1822).


Η προσωρινή διοίκησις της Ελλάδος

Ο πρόεδρος του Εκτελεστικού διακηρύττει, ότι:

Κατά τον ρδ' του Οργανικού Νόμου, ένθα διορίζονται τα χρώματα "κυανούν και λευκόν" ως χρώματα του Έθνους· και κατά τον ρε' περί του σχηματισμού των σημαιών, το Εκτελεστικόν Σώμα διέταξε και διατάττει τα ακόλουθα.

α'. Των μεν κατά γην δυνάμεων η σημαία, σχήματος τετραγώνου, θέλει έχει το εμβαδόν κυανούν, το οποίον θέλει διαιρείται εις τέσσαρα ίσα τμήματα δι' ενός σταυρού λευκοχρώου, διασχίζοντος εκείνα τα τμήματα από άκρων έως άκρων του εμβαδού.

β'. Η δε κατά θάλασσαν σημαία θέλει είσθαι διττή· μία διά τα πολεμικά, και άλλη διά τα εμπορικά πλοία· και της μεν διά τα πολεμικά πλοία το εμβαδόν θέλει διαιρείσθαι εις εννέα οριζόντια παραλληλόγραμμα, παραμειβομένων εις αυτά των χρωμάτων, λευκού και κυανού· εις την άνω δε προς τα έσω γωνίαν τούτου του εμβαδού θέλει σχηματισθή τετράγωνον κυανόχρουν, διηρημένον εν τω μέσω δι' ενός σταυρού λευκοχρώου· της δε διά τα εμπορικά πλοία διωρισμένης, το εμβαδόν θέλει είσθαι κυανούν· εις την άνω δε προς τα έσω γωνίαν τούτου του εμβαδού θέλει σχηματισθεί ωσαύτως τετράγωνον λευκόχρουν και διηρημένον εν τω μέσω δι' ενός σταυρού κυανοχρώου.

γ'. Το Εθνικόν σημείον, έχον σχήμα κυκλικόν, σύγκειται εκ λευκού και κυανού χρώματος τοιουτοτρόπως, ώστε το μεν λευκόν να προτίθεται, το δε κυανούν ν' ακολουθή, και τέλος το λευκόν· ουδέποτε δε άλλου σχήματος και χρώματος να ήναι το σημείον τούτο.

δ'. Όλοι οι αξιωματικοί και υπουργοί πάσης τάξεως της Επικρατείας, Πολιτικοί και Πολεμικοί, να φέρωσιν επί κεφαλής το Εθνικόν σημείον.

ε'. Ος τις αντιτείνει εις ταύτα πάντα, είναι υπεύθυνος απειθείας προς τον Νόμον.

Οι Μινίστροι των Εσωτερικών, του Πολέμου, των Ναυτικών και Αστυνομίας ν' αναλάβωσι την ενέργειαν της παρούσης Διαταγής.

Εν Κορίνθω τη ιε' Μαρτίου αωκβ'
Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Ο Μινίστρος Αρχιγραμματεύς της Επικρατείας
και των Εξωτερικών Υποθέσεων
Θ. Νέγρης

ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Η ΩΡΑ ήλθεν, ω Άνδρες Έλληνες. Προ πολλού οι λαοί τής Ευρώπης, πολεμούντες υπέρ των ιδίων δικαιωμάτων και ελευθερίας αυτών, μάς επροσκάλουν εις μίμησιν. Αυτοί, καίτοι οπωσούν ελεύθεροι, επροσπάθησαν όλαις δυνάμεσι να αυξήσωσι την ελευθερίαν, και δι' αυτής πάσαν αυτών την ευδαιμονίαν.

Οι αδελφοί μας και φίλοι είναι πανταχού έτοιμοι, οι Σέρβοι, οι Σουλιώται, και όλη η Ήπειρος, οπλοφορούντες μάς περιμένουσιν· ας ενωθώμεν λοιπόν με Ενθουσιασμόν! η Πατρίς μάς προσκαλεί!

Η Ευρώπη, προσηλώνουσα τους οφθαλμούς της εις ημάς, απορεί διά την ακινησίαν μας. Ας αντηχήσωσι λοιπόν όλα τα Όρη τής Ελλάδος από τον Ήχον τής πολεμικής μας Σάλπιγγος, και αι κοιλάδες από την τρομεράν κλαγγήν των Αρμάτων μας. Η Ευρώπη θέλει θαυμάση τας ανδραγαθίας μας, οι δε τύραννοι ημών τρέμοντες και ωχροί θέλουσι φύγει απ' έμπροσθέν μας.

Οι φωτισμένοι λαοί τής Ευρώπης ενασχολούνται εις την αποκατάστασιν της ιδίας ευδαιμονίας· και πλήρεις ευγνωμοσύνης διά τας προς αυτούς των Προπατόρων μας ευεργεσίας, επιθυμούσι την ελευθερίαν της Ελλάδος.

Ημείς, φαινόμενοι άξιοι της προπατορικής αρετής και του παρόντος αιώνος, είμεθα εύελπεις, να επιτύχωμεν την υπεράσπισιν αυτών και βοήθειαν· πολλοί εκ τούτων φιλελεύθεροι θέλουσιν έλθη, διά να συναγωνισθώσι με ημάς. Κινηθήτε, ω φίλοι, και θέλετε ιδή μίαν Κραταιάν δύναμιν να υπερασπισθή τα δίκαιά μας! Θέλετε ιδή και εξ αυτών των εχθρών μας πολλούς, οίτινες, παρακινούμενοι από την δικαίαν μας αιτίαν, να στρέψωσι τα νώτα προς τον εχθρόν και να ενωθώσι με ημάς· ας παρρησιασθώσι με ειλικρινές φρόνημα, η Πατρίς θέλει τους εγκολπωθή! Ποίος λοιπόν εμποδίζει τους ανδρικούς σας βραχίονας; ο άνανδρος εχθρός μας είναι ασθενής και αδύνατος. Οι στρατηγοί μας έμπειροι και όλοι οι ομογενείς γέμουσιν ενθουσιασμού! Ενωθήτε λοιπόν, ω ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Έλληνες! Ας σχηματισθώσι φάλαγκες εθνικαί, ας εμφανισθώσι πατριωτικές λεγεώνες, και θέλετε ιδή τους παλαιούς εκείνους κολοσσούς του δεσποτισμού να πέσωσιν εξ ιδίων, απέναντι των θριαμβευτικών μας Σημαιών! Εις την φωνήν της Σάλπιγγός μας όλα τα παράλια του Ιονίου και Αιγαίου πελάγους θέλουσιν αντηχήσει· τα Ελληνικά πλοία, τα οποία εν καιρώ ειρήνης ήξεραν να εμπορεύωνται, και να πολεμώσι, θέλουσι σπείρει εις όλους τους λιμένας του τυράννου με το πυρ και την μάχαιραν, την φρίκην και τον θάνατον...

Στρέψατε τους οφθαλμούς σας, ω Συμπατριώται, και ίδετε την ελεεινήν μας κατάστασιν! Ίδετε εδώ τους Ναούς καταπατημένους! εκεί τα τέκνα μας αρπαζόμενα διά χρήσιν αναιδεστάτην της αναιδούς φιληδονίας των βαρβάρων τυράννων μας! Τους οίκους μας γεγυμνωμένους, τον αγρούς μας λεηλατισμένονς και ημάς αυτούς ελεεινά ανδράποδα!

Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον τούτον ζυγόν, να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την ημισέληνον, να υψώσωμεν το σημείον, δι' ου πάντοτε νικώμεν· λέγω τον Σταυρόν, και ούτω να εκδικήσωμεν την Πατρίδα, και την Ορθόδοξον ημών Πίστιν από την ασεβή των ασεβών καταφρόνησιν.

Μεταξύ ημών ευγενέστερος είναι, όστις ανδρειοτέρως υπερασπισθή τα δίκαια της Πατρίδος, και ωφελιμωτέρως την δουλεύσει. Το έθνος συναθροιζόμενον θέλει εκλέξει τους Δημογέροντάς του, και εις την ύψιστον ταύτην Βουλήν θέλουσιν υπείκει όλαι μας αι πράξεις...

Ας καλέσωμεν λοιπόν εκ νέου, ω Ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Έλληνες, την ελευθερίαν εις την κλασικήν γην της Ελλάδος! Ας συγκροτήσωμεν μάχην μεταξύ του Μαραθώνος και των Θερμοπυλών! Ας πολεμήσωμεν εις τους τάφους των Πατέρων μας, οι οποίοι, διά να μάς αφήσωσιν ελευθέρους, επολέμησαν και απέθανον εκεί! Το αίμα των τυράννων είναι δεκτόν εις την σκιάν τον Επαμεινώνδου Θηβαίου, και του Αθηναίου Θρασυβούλου, οίτινες κατετρόπωσαν τους τριάκοντα τυράννους, εις εκείνας του Αρμοδίου και Αριστογείτονος, οι οποίοι συνέτριψαν τον Πεισιστρατικόν ζυγόν, εις εκείνην του Τιμολέοντος, όστις απεκατέστησε την ελευθερίαν εις την Κόρινθον και τας Συρακούσας, μάλιστα εις εκείνας τον Μιλτιάδου και Θεμιστοκλέους, του Λεωνίδου και των τριακοσίων, οίτινες κατέκοψαν τοσάκις τους αναριθμήτους στρατούς των βαρβάρων Περσών, των οποίων τους βαρβαροτέρους και ανανδροτέρους απογόνους πρόκειται εις ημάς σήμερον, με πολλά μικρόν κόπον, να εξαφανίσωμεν εξ ολοκλήρου. Εις τα όπλα λοιπόν φίλοι· η Πατρίς Μάς Προσκαλεί!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ
Την 24ην Φεβρουαρίου 1821
Εις το γενικόν στρατόπεδον του Ιασίου