Παρασκευή, Αυγούστου 24, 2007

Οι σκεπτομορφές των πυρκαγιών (μια πρωτότυπη και ενδιαφέρουσα ερμηνεία)

Κι όμως, ανεξαρτήτως της ολίγον «εσωτεριστικής»-«new age» ορολογίας που χρησιμοποιεί, προσπαθεί να δει την γενική εικόνα από ψηλά, αντί να κατατρίβεται με την περιπτωσιολογία. Και νομίζω ότι πιάνει την ουσία. Η δε τελευταία φράση δείχνει τι οφείλουμε να κάνουμε εμείς οι Έλληνες πατριώτες - για την Μητέρα μας Ελληνική Φύση, για την Ιστορία μας, τον Πολιτισμό και την Εθνική μας Παράδοση μας, με μια λέξη για την Ελλάδα.

Αντιγράφω το εκδοτικό σημείωμα του κ. Στάμου Στίνη, από το περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τ. 154, Καλοκαίρι 2007.

«Θα έχετε ασφαλώς συνειδητοποιήσει ότι το φετεινό καλοκαίρι ξεκίνησε και συνεχίζεται άσχημα. Πιθανότατα δε -δική μου εκτίμηση- μας επιφυλάσσει και άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις που θα κρατήσουν τουλάχιστον μέχρι και το φθινόπωρο [σ.σ. επαληθεύθηκε]. Ο ευτελισμός της πολιτικής αντιπαράθεσης [σ.σ. επαληθεύθηκε: η πολιτική αντιπαράθεσις κορυφώνεται με τον υπέρτατο ευτελισμό που ονομάζεται «εκλογές»], τα οικονομικά σκάνδαλα, οι επιθέσεις των κουκουλοφόρων, τα «φιλμάκια» της ΕΛ.ΑΣ., το Σκοπιανό, οι συγκρούσεις τρένων, ο καύσωνας και η τεράστια οικολογική καταστροφή που επιφέρουν οι αλλεπάλληλες πυρκαγιές, διαμορφώνουν ένα σκηνικό «στρες και απαισιοδοξίας», που κάνει πολλούς να νιώθουν ότι «κάτι» μας κατατρέχει ή ότι ως χώρα οδεύουμε προς διάλυση.

Για τα αίτια όλων αυτών των «δεινών» υπάρχουν αρκετές απαντήσεις που ξεκινούν από την πιο γειωμένη θεωρία του «διεφθαρμένου πολιτικού κόσμου και του ξεχαρβαλωμένου κράτους», παραπέμπουν στις συνέπειες του περιβόητου «φαινόμενου του θερμοκηπίου» και φτάνουν μέχρι τη συνωμοσιολογία των ανθελληνικών λόμπυ και της Κλιματικής Μηχανικής. Εγώ όμως θα σας αναφέρω μια ακόμα πιο «τρελή» εκδοχή, η οποία -χωρίς να παραγνωρίζει παράγοντες σαν αυτούς που προανέφερα- βλέπει τα πράγματα και από μια καθαρά ενεργειακή/ εσωτερική σκοπιά.

Πριν από δώδεκα περίπου χρόνια άρχισε να δομείται συστηματικά μία θετική «σκεπτομορφή», με στόχο την πρόοδο της Ελλάδας και τη γενικότερη προβολή του Ελληνισμού. Στη δημιουργία αυτής της «ενεργειακής δομής» μέσα στη ευρύτερη νοόσφαιρα του πλανήτη συνέβαλαν πολλοί -διαφορετικής, ακόμα και αντίθετης, ιδεολογικής εκκίνησης- κύκλοι. Ανάμεσα τους, εσωτερικές ομάδες, σύλλογοι υποστηρικτών της αρχαίας ελληνικής παράδοσης, ισχυροί θύλακες της Ορθοδοξίας -συμπεριλαμβανόμενου του ίδιου του κ. Χριστόδουλου-, αλλά και ακραία, δεξιά όσο και αριστερά κυκλώματα! Μαζί τους, μια σειρά από προσωπικότητες των γραμμάτων και της Τέχνης. Δεν είναι ότι αυτή η ψυχική «συμμαχία» συντονίστηκε συνειδητά από κάποιους. Απλά, ας δεχτούμε προς το παρόν ότι ωρίμασαν οι συνθήκες για κάτι τέτοιο, ή ότι κάποια «ανώτερη δύναμη» μπορεί να «έβαλε το χέρι της».

Η ουσία είναι ότι, στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, η σκεπτομορφή αυτή εξελίχθηκε σε ένα ισχυρό εγρηγορός - δηλαδή, μία ενεργειακή «οντότητα» που δρα προγραμματισμένη να προστατεύει και να προωθεί τα ελληνικά πράγματα. Ακολουθώντας το νόμο της ελάχιστης αντίστασης, το εγρηγορός αυτό κατόρθωσε αρχικά να επιφέρει θετικά αποτελέσματα σε τομείς που ήταν οι πιο πρόσφοροι: δεκάδες ελληνοκεντρικά έντυπα, εκατοντάδες ανάλογα βιβλία κατέκλυσαν την αγορά· οι Έλληνες έγιναν ίσως οι πιο συνειδητοποιημένοι πολίτες στον κόσμο, σε σχέση με τα διεθνή κέντρα εξουσίας και τα παιχνίδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων· η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας· οι επιτυχίες στον αθλητισμό και στην Τέχνη· η αποφυγή εθνικών περιπετειών με την Τουρκία και από τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια (Σερβία, Κόσσοβο κ.λπ.)· η μεγάλη αφύπνιση στο θέμα της Παιδείας. Και τόσα άλλα...

Τελευταία όμως, έχουμε περάσει σε μία νέα φάση. Το ελληνικό εγρηγορός αρχίζει να «γειώνει» την επιρροή του σε πιο δύσκολους και πιο κρίσιμους τομείς. Η οικονομική ανάπτυξη, η ενεργειακή και γεωπολιτική ανάδειξη της Ελλάδας, καθώς και ο ηγετικός της ρόλος στην προηγμένη τεχνολογία, είναι θέματα για τα οποία ήδη βλέπουμε απτά αποτελέσματα. Εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα που ανέφερα ότι θα μας απασχολήσουν μελλοντικά. Αγγίζοντας με την επιρροή του τέτοιους «καυτούς» τομείς, το ελληνικό εγρηγορός έλκει σοβαρές αντιδράσεις - είτε εξ αδρανείας, είτε εξ αντιθέσεως από αντίπαλα εγρηγορότα. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μπει σε περίοδο κάθαρσης, αστάθειας, έντασης και ενεργειακού πολέμου, όπου μέχρι να ξεπεραστούν αυτές οι αντιδράσεις -αν τα καταφέρουμε φυσικά- και να ισορροπήσει η Ελλάδα σ' ένα ανώτερο ποιοτικά επίπεδο, θα περάσουμε δια πυρός και σιδήρου. Πολλοί, συμμέτοχοι στη δόμηση της ελληνικής σκεπτομορφής, «εισπράττουν» ήδη τις επιπτώσεις αυτής της αόρατης μάχης. Έτσι, για παράδειγμα, θεωρώ ότι ούτε οι «οιωνοί» που εκδηλώθηκαν στα φετινά Προμήθεια, ούτε η ασθένεια του κ. Χριστόδουλου είναι τυχαία γεγονότα.

Εδώ που φτάσαμε, ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να ξεπεράσουμε μια ώρα αρχύτερα την κρίση: Να στηρίξουμε ενεργειακά όσο πιο δυνατά και συνειδητά μπορούμε το ελληνικό εγρηγορός...»

Πέμπτη, Αυγούστου 09, 2007

Ποιοι και πώς σχεδιάζουν το μέλλον των παιδιών μας

Διαβάζω και τις τελευταίες αποκαλύψεις του Αντίβαρου, του Greek Alert και φίλων του Διαδικτύου, και ανατριχιάζω, σκοτεινιάζει ο νους μου από την απελπισία· σε τί γενιτσάρους, σε τί ύαινες και ξένα συμφέροντα, έχουμε παραδώσει τα ίδια μας τα παιδιά, το αίμα μας, το νέο αίμα αυτού του τόπου;

Συγκεντρώνω μερικά από τα στοιχεία. Ποιοί, λοιπόν, νομίζετε ότι έχουν αναλάβει να πλάσουν τις ψυχές και τα σώματα των παιδιών μας; Η Ελληνική οικογένεια και ο Έλληνας δάσκαλος; Η Ελληνική κοινότητα, η κοινωνία μας, οι Έλληνες γονείς, εκπαιδευτικοί και επιστήμονες; ΟΧΙ. Αντιθέτως:

Μέχρι τώρα έχουμε μάθει ότι την μόρφωση των παιδιών μας καθορίζουν (αποφασίζουν και διατάσσουν, εννοώ· μάς γράφουν τα βιβλία των παιδιών μας, καθορίζουν το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και τις εκπαιδευτικές εκδηλώσεις των σχολείων, τα επιδοτούμενα προγράμματα και τα εκπαιδευτικά και επιστημονικά σεμινάρια, μέχρι και τις έδρες των Ελληνικών πανεπιστημίων) οι εξής διεθνείς φορείς εξουσίας, στους οποίους είναι υποταγμένο το ραγιάδικο ελλαδικό κρατίδιο:

- State Department («Track Two: Beyond Traditional Diplomacy»), διεθνείς λέσχες, επιτροπές Τούρκων και Ελλήνων επιχειρηματιών κ.ά.

- CDRSEE («Joint History Project») [I] [II] [III] [IV] [V] [VI]

- Task Force for International Cooperation on Holocaust Education, Remembrance and Research [pdf]
Βλ. επίσης, στο in.gr, 1 Απρ. 2006 [πρωταπριλιάτικο αλλά -φευ!- αληθινό] «Την πολιτική του υπουργείου Παιδείας για τη διαπολιτισμικότητα παρουσίασε [σ.σ. στην... Ουάσιγκτον!] η Μ. Γιαννάκου»
Ότι δεν είμαστε και τόσο ανεξάρτητο κράτος το υποπτευόμασταν. Ότι θα παρουσιαζόταν η πολιτική του Υπουργείου Παιδείας για την Δυτική Θράκη, τους λαθρομετανάστες και το εβραϊκό ολοκαύτωμα στην... Ουάσιγκτον, ομολογώ ότι δεν το είχα φανταστεί.
Επίσης: Σχολικά βιβλία και Εβραϊκό Μουσείο
Επίσης: Κωνσταντίνος Ρωμανός, αν. καθηγητής Φιλοσοφίας πανεπιστημίου Αιγαίου, «Ολοκαύτωμα και διαπολιτισμική αγωγή στα ελληνικά σχολεία»
Και τέλος: Φιλοπατρία, «Ποιός... αντισημιτισμός στην Ελλάδα;!»

- Συμφωνία Ελλάδος-Τουρκίας
(τα Ελληνικά σχολικά βιβλία υπό την κρίσιν των Τούρκων! ΦΕΚ, Αρ. Φυλλου 142/27 Ιουνίου 2001)
[Σχόλιο Αδώνιδος Γεωργιάδου] [Φωτοτυπία του ΦΕΚ 142]

(Επίσης βλέπε:
Έρευνα για την έκτασι και το βάθος της διαπλοκής. [Ρεσάλτο] [2] [3]
Τα πάντα για το βιβλίο Ιστορίας στο Αντίβαρο )

Ερωτώ:

- Αυτό λέγεται ανεξάρτητη, ελεύθερη και αντικειμενική ιστορική έρευνα;

- Αυτό λέγεται καν γνωριμία με την παράδοση, επί του προκειμένου, της ελληνοεβραϊκής κοινότητος, και των άλλων εθνών και πολιτισμών;

(Θα έλεγα, γιατί όχι, μια επίσκεψη και στο εβραϊκό μουσείο καλή είναι - αλλά μέχρι εκεί. (Δεν συμμερίζομαι εγώ την αντιεβραϊκή συνωμοσιολογία, άλλο όμως οι εβραίοι, άλλο η διεθνής εξουσία των διαφόρων neocons κ.ά. λόμπυ, και άλλο η καπηλεία των εβραίων από τους εγχωρίους «προοδευτικούς» «αντιρατσιστές», οι οποίοι έχουν δικούς τους ιδιοτελείς σκοπούς.) Αμφιβάλλω βεβαίως αν τα σχολεία πηγαίνουν στην Ακρόπολι, στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο (Παλαιά Βουλή), στο Πολεμικό Μουσείο, στο Μουσείο Μακεδονικό Αγώνος (Θεσσαλονίκη) (και, φεύγοντας, να μοιραστούν στα παιδιά και τα «Μυστικά του Βάλτου», αφού προηγουμένως θα έχουν παίξει με τις βάρκες, τις πλάβες, μες στις καλύβες, στην λίμνη των Γιαννιτσών (έχει αποξηρανθεί, αλλά θα φτιάξουμε μια μικρή, τεχνητή, με αναπαραστάσεις των καλύβων των Μακεδονομάχων)), στο Μουσείο Μπενάκη, στο Βυζαντινό Μουσείο (θα δίνεται στα παιδιά το «Για την Πατρίδα» και ο «Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος», είπαμε; είπαμε), στο Νομισματικό Μουσείο κ.ά. Φυσικά, πρέπει να υπάρχουν και άνθρωποι με όρεξη να δείξουν στα παιδιά την Ιστορία και την παράδοσή μας - και Εβραίοι μεν που να αγαπούν την πατρίδα τους υπάρχουν, Έλληνες δε όχι (πλην ιδιωτών - το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού π.χ., το οποίο παρέλειψα προηγουμένως, έχει κάνει πολύ αξιόλογες προσπάθειες). Μίλησα και για αναπαραστάσεις μαχών; (Στο εξωτερικό είναι χόμπυ πολύ ανεπτυγμένο, με τρομερά αφοσιωμένους και φανατικούς οπαδούς.) Με συμμετοχή των σχολείων, εννοείται. Θα μαθαίνουμε την αρχαία μας ιστορία, ετοιμάζοντας τις ασπίδες και τις περικεφαλαίες μας! Ωραίο, δεν βρίσκετε; (Υπάρχουν σύλλογοι, αρχαιολατρών βασικώς, που τό κάνουν, με μεγάλη επιμέλεια , αλλά και σύλλογοι στο εξωτερικό, από ξένους.) Και άλλες ιδέες. Εν είδει παιχνιδιού ρόλων-προσομοίωσης (RPG-simulation), ομάδες παιδιών «Αθηναίων» και «Σπαρτιατών» που η κάθε μια θα ετοιμάζει εργασίες για την κάθε πολιτεία και θα αντιπαρατίθενται δημιουργικώς οι μεν με τους δε! Ξέρετε ότι οι Εβραίοι το κάνουν -εύγε τους- για την σύγκρουσι ελληνιζόντων και παραδοσιακών; (Simulation game for Chanukah))
[Κλείνει η παρένθεσις, πηγαίντε πίσω, παρακαλώ, να δείτε πού είχε ανοίξει.]

- Αυτό λέγεται γνωριμία με την Ιστορία και την παράδοσί μας;

Όχι, δεν είναι τίποτε από αυτά (ούτε καν γνωριμία με την ελληνοεβραϊκή κοινότητα).
Ένα πράγμα είναι: ξενοκρατία- μισελληνισμός- υποτέλεια.

(Α ναι, ξέχασα να πω ότι στα παιδιά του Γυμνασίου θα μοιράζονται και τα βιβλία του Ίωνα Δραγούμη και του Περικλή Γιαννόπουλου! Αλήθεια, υπάρχει το όνομα Ίων Δραγούμης στα Ελληνικά σχολικά βιβλία; Ξέρετε ότι, εδώ και χρόνια, δεν υπάρχει κείμενο του Ίωνα Δραγούμη σε σχολικό βιβλίο; Ούτε για δείγμα; Θαμμένα και άγνωστα στην Ελλάδα το «Μαρτύρων και ήρώων αίμα», το «Όσοι ζωντανοί», τα βιβλία της πιο αγνής μορφής της νεώτερης πολιτικής Ιστορίας. Χρόνια τώρα φώναζαν γι' αυτό όσοι επιμένουν να θυμούνται τον Ίωνα Δραγούμη, αλλά, σήμερα, βεβαίως, αυτό που λέγω κατήντησε ανέκδοτο· διότι σήμερα, όχι μόνον έχουν εξαφανίσει τον Δραγούμη, αλλά διδάσκουν στα σχολικά βιβλία κείμενα του... Σημίτη, του Ν. Δήμου, της Κουλούρη (του Λαμπρακιστάν και του CDRSEE) και του Γκαζμέντ Καπλάνι.
Τίποτε από Πηνελόπη Δέλτα έχει μείνει άραγε στα σχολικά βιβλία; Ποιος ξέρει.)

...

Εκεί μέσα εκατοικούσες
Πικραμένη, εντροπαλή,
Κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
Έλα πάλι, να σου πη.

'Αργειε νάλθη εκείνη η μέρα,
Και ήταν όλα σιωπηλά,
Γιατί τάσκιαζε η φοβέρα
Και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Δυστυχής! Παρηγορία
Μόνη σου έμενε να λες
Περασμένα μεγαλεία
Και διηγώντας τα να κλαις.

Και ακαρτέρει, και ακαρτέρει
Φιλελεύθερη λαλιά,
Ένα εκτύπαε τ' άλλο χέρι
Από την απελπισιά,

Κι έλεες: πότε, α! πότε βγάνω
Το κεφάλι από τς ερμιές;
Κι αποκρίνοντο από πάνω
Κλάψες, άλυσες, φωνές.

Τότε εσήκωνες το βλέμμα
Μες στα κλάιματα θολό,
Και εις το ρούχο σου έσταζ' αίμα,
Πλήθος αίμα Ελληνικό.

...