Κι όμως, ανεξαρτήτως της ολίγον «εσωτεριστικής»-«new age» ορολογίας που χρησιμοποιεί, προσπαθεί να δει την γενική εικόνα από ψηλά, αντί να κατατρίβεται με την περιπτωσιολογία. Και νομίζω ότι πιάνει την ουσία. Η δε τελευταία φράση δείχνει τι οφείλουμε να κάνουμε εμείς οι Έλληνες πατριώτες - για την Μητέρα μας Ελληνική Φύση, για την Ιστορία μας, τον Πολιτισμό και την Εθνική μας Παράδοση μας, με μια λέξη για την Ελλάδα.
Αντιγράφω το εκδοτικό σημείωμα του κ. Στάμου Στίνη, από το περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τ. 154, Καλοκαίρι 2007.
«Θα έχετε ασφαλώς συνειδητοποιήσει ότι το φετεινό καλοκαίρι ξεκίνησε και συνεχίζεται άσχημα. Πιθανότατα δε -δική μου εκτίμηση- μας επιφυλάσσει και άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις που θα κρατήσουν τουλάχιστον μέχρι και το φθινόπωρο [σ.σ. επαληθεύθηκε]. Ο ευτελισμός της πολιτικής αντιπαράθεσης [σ.σ. επαληθεύθηκε: η πολιτική αντιπαράθεσις κορυφώνεται με τον υπέρτατο ευτελισμό που ονομάζεται «εκλογές»], τα οικονομικά σκάνδαλα, οι επιθέσεις των κουκουλοφόρων, τα «φιλμάκια» της ΕΛ.ΑΣ., το Σκοπιανό, οι συγκρούσεις τρένων, ο καύσωνας και η τεράστια οικολογική καταστροφή που επιφέρουν οι αλλεπάλληλες πυρκαγιές, διαμορφώνουν ένα σκηνικό «στρες και απαισιοδοξίας», που κάνει πολλούς να νιώθουν ότι «κάτι» μας κατατρέχει ή ότι ως χώρα οδεύουμε προς διάλυση.
Για τα αίτια όλων αυτών των «δεινών» υπάρχουν αρκετές απαντήσεις που ξεκινούν από την πιο γειωμένη θεωρία του «διεφθαρμένου πολιτικού κόσμου και του ξεχαρβαλωμένου κράτους», παραπέμπουν στις συνέπειες του περιβόητου «φαινόμενου του θερμοκηπίου» και φτάνουν μέχρι τη συνωμοσιολογία των ανθελληνικών λόμπυ και της Κλιματικής Μηχανικής. Εγώ όμως θα σας αναφέρω μια ακόμα πιο «τρελή» εκδοχή, η οποία -χωρίς να παραγνωρίζει παράγοντες σαν αυτούς που προανέφερα- βλέπει τα πράγματα και από μια καθαρά ενεργειακή/ εσωτερική σκοπιά.
Πριν από δώδεκα περίπου χρόνια άρχισε να δομείται συστηματικά μία θετική «σκεπτομορφή», με στόχο την πρόοδο της Ελλάδας και τη γενικότερη προβολή του Ελληνισμού. Στη δημιουργία αυτής της «ενεργειακής δομής» μέσα στη ευρύτερη νοόσφαιρα του πλανήτη συνέβαλαν πολλοί -διαφορετικής, ακόμα και αντίθετης, ιδεολογικής εκκίνησης- κύκλοι. Ανάμεσα τους, εσωτερικές ομάδες, σύλλογοι υποστηρικτών της αρχαίας ελληνικής παράδοσης, ισχυροί θύλακες της Ορθοδοξίας -συμπεριλαμβανόμενου του ίδιου του κ. Χριστόδουλου-, αλλά και ακραία, δεξιά όσο και αριστερά κυκλώματα! Μαζί τους, μια σειρά από προσωπικότητες των γραμμάτων και της Τέχνης. Δεν είναι ότι αυτή η ψυχική «συμμαχία» συντονίστηκε συνειδητά από κάποιους. Απλά, ας δεχτούμε προς το παρόν ότι ωρίμασαν οι συνθήκες για κάτι τέτοιο, ή ότι κάποια «ανώτερη δύναμη» μπορεί να «έβαλε το χέρι της».
Η ουσία είναι ότι, στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, η σκεπτομορφή αυτή εξελίχθηκε σε ένα ισχυρό εγρηγορός - δηλαδή, μία ενεργειακή «οντότητα» που δρα προγραμματισμένη να προστατεύει και να προωθεί τα ελληνικά πράγματα. Ακολουθώντας το νόμο της ελάχιστης αντίστασης, το εγρηγορός αυτό κατόρθωσε αρχικά να επιφέρει θετικά αποτελέσματα σε τομείς που ήταν οι πιο πρόσφοροι: δεκάδες ελληνοκεντρικά έντυπα, εκατοντάδες ανάλογα βιβλία κατέκλυσαν την αγορά· οι Έλληνες έγιναν ίσως οι πιο συνειδητοποιημένοι πολίτες στον κόσμο, σε σχέση με τα διεθνή κέντρα εξουσίας και τα παιχνίδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων· η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας· οι επιτυχίες στον αθλητισμό και στην Τέχνη· η αποφυγή εθνικών περιπετειών με την Τουρκία και από τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια (Σερβία, Κόσσοβο κ.λπ.)· η μεγάλη αφύπνιση στο θέμα της Παιδείας. Και τόσα άλλα...
Τελευταία όμως, έχουμε περάσει σε μία νέα φάση. Το ελληνικό εγρηγορός αρχίζει να «γειώνει» την επιρροή του σε πιο δύσκολους και πιο κρίσιμους τομείς. Η οικονομική ανάπτυξη, η ενεργειακή και γεωπολιτική ανάδειξη της Ελλάδας, καθώς και ο ηγετικός της ρόλος στην προηγμένη τεχνολογία, είναι θέματα για τα οποία ήδη βλέπουμε απτά αποτελέσματα. Εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα που ανέφερα ότι θα μας απασχολήσουν μελλοντικά. Αγγίζοντας με την επιρροή του τέτοιους «καυτούς» τομείς, το ελληνικό εγρηγορός έλκει σοβαρές αντιδράσεις - είτε εξ αδρανείας, είτε εξ αντιθέσεως από αντίπαλα εγρηγορότα. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μπει σε περίοδο κάθαρσης, αστάθειας, έντασης και ενεργειακού πολέμου, όπου μέχρι να ξεπεραστούν αυτές οι αντιδράσεις -αν τα καταφέρουμε φυσικά- και να ισορροπήσει η Ελλάδα σ' ένα ανώτερο ποιοτικά επίπεδο, θα περάσουμε δια πυρός και σιδήρου. Πολλοί, συμμέτοχοι στη δόμηση της ελληνικής σκεπτομορφής, «εισπράττουν» ήδη τις επιπτώσεις αυτής της αόρατης μάχης. Έτσι, για παράδειγμα, θεωρώ ότι ούτε οι «οιωνοί» που εκδηλώθηκαν στα φετινά Προμήθεια, ούτε η ασθένεια του κ. Χριστόδουλου είναι τυχαία γεγονότα.
Εδώ που φτάσαμε, ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να ξεπεράσουμε μια ώρα αρχύτερα την κρίση: Να στηρίξουμε ενεργειακά όσο πιο δυνατά και συνειδητά μπορούμε το ελληνικό εγρηγορός...»
Αντιγράφω το εκδοτικό σημείωμα του κ. Στάμου Στίνη, από το περιοδικό «Τρίτο Μάτι», τ. 154, Καλοκαίρι 2007.
«Θα έχετε ασφαλώς συνειδητοποιήσει ότι το φετεινό καλοκαίρι ξεκίνησε και συνεχίζεται άσχημα. Πιθανότατα δε -δική μου εκτίμηση- μας επιφυλάσσει και άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις που θα κρατήσουν τουλάχιστον μέχρι και το φθινόπωρο [σ.σ. επαληθεύθηκε]. Ο ευτελισμός της πολιτικής αντιπαράθεσης [σ.σ. επαληθεύθηκε: η πολιτική αντιπαράθεσις κορυφώνεται με τον υπέρτατο ευτελισμό που ονομάζεται «εκλογές»], τα οικονομικά σκάνδαλα, οι επιθέσεις των κουκουλοφόρων, τα «φιλμάκια» της ΕΛ.ΑΣ., το Σκοπιανό, οι συγκρούσεις τρένων, ο καύσωνας και η τεράστια οικολογική καταστροφή που επιφέρουν οι αλλεπάλληλες πυρκαγιές, διαμορφώνουν ένα σκηνικό «στρες και απαισιοδοξίας», που κάνει πολλούς να νιώθουν ότι «κάτι» μας κατατρέχει ή ότι ως χώρα οδεύουμε προς διάλυση.
Για τα αίτια όλων αυτών των «δεινών» υπάρχουν αρκετές απαντήσεις που ξεκινούν από την πιο γειωμένη θεωρία του «διεφθαρμένου πολιτικού κόσμου και του ξεχαρβαλωμένου κράτους», παραπέμπουν στις συνέπειες του περιβόητου «φαινόμενου του θερμοκηπίου» και φτάνουν μέχρι τη συνωμοσιολογία των ανθελληνικών λόμπυ και της Κλιματικής Μηχανικής. Εγώ όμως θα σας αναφέρω μια ακόμα πιο «τρελή» εκδοχή, η οποία -χωρίς να παραγνωρίζει παράγοντες σαν αυτούς που προανέφερα- βλέπει τα πράγματα και από μια καθαρά ενεργειακή/ εσωτερική σκοπιά.
Πριν από δώδεκα περίπου χρόνια άρχισε να δομείται συστηματικά μία θετική «σκεπτομορφή», με στόχο την πρόοδο της Ελλάδας και τη γενικότερη προβολή του Ελληνισμού. Στη δημιουργία αυτής της «ενεργειακής δομής» μέσα στη ευρύτερη νοόσφαιρα του πλανήτη συνέβαλαν πολλοί -διαφορετικής, ακόμα και αντίθετης, ιδεολογικής εκκίνησης- κύκλοι. Ανάμεσα τους, εσωτερικές ομάδες, σύλλογοι υποστηρικτών της αρχαίας ελληνικής παράδοσης, ισχυροί θύλακες της Ορθοδοξίας -συμπεριλαμβανόμενου του ίδιου του κ. Χριστόδουλου-, αλλά και ακραία, δεξιά όσο και αριστερά κυκλώματα! Μαζί τους, μια σειρά από προσωπικότητες των γραμμάτων και της Τέχνης. Δεν είναι ότι αυτή η ψυχική «συμμαχία» συντονίστηκε συνειδητά από κάποιους. Απλά, ας δεχτούμε προς το παρόν ότι ωρίμασαν οι συνθήκες για κάτι τέτοιο, ή ότι κάποια «ανώτερη δύναμη» μπορεί να «έβαλε το χέρι της».
Η ουσία είναι ότι, στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, η σκεπτομορφή αυτή εξελίχθηκε σε ένα ισχυρό εγρηγορός - δηλαδή, μία ενεργειακή «οντότητα» που δρα προγραμματισμένη να προστατεύει και να προωθεί τα ελληνικά πράγματα. Ακολουθώντας το νόμο της ελάχιστης αντίστασης, το εγρηγορός αυτό κατόρθωσε αρχικά να επιφέρει θετικά αποτελέσματα σε τομείς που ήταν οι πιο πρόσφοροι: δεκάδες ελληνοκεντρικά έντυπα, εκατοντάδες ανάλογα βιβλία κατέκλυσαν την αγορά· οι Έλληνες έγιναν ίσως οι πιο συνειδητοποιημένοι πολίτες στον κόσμο, σε σχέση με τα διεθνή κέντρα εξουσίας και τα παιχνίδια της Νέας Τάξης Πραγμάτων· η τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων στη χώρα μας· οι επιτυχίες στον αθλητισμό και στην Τέχνη· η αποφυγή εθνικών περιπετειών με την Τουρκία και από τις επεμβάσεις του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια (Σερβία, Κόσσοβο κ.λπ.)· η μεγάλη αφύπνιση στο θέμα της Παιδείας. Και τόσα άλλα...
Τελευταία όμως, έχουμε περάσει σε μία νέα φάση. Το ελληνικό εγρηγορός αρχίζει να «γειώνει» την επιρροή του σε πιο δύσκολους και πιο κρίσιμους τομείς. Η οικονομική ανάπτυξη, η ενεργειακή και γεωπολιτική ανάδειξη της Ελλάδας, καθώς και ο ηγετικός της ρόλος στην προηγμένη τεχνολογία, είναι θέματα για τα οποία ήδη βλέπουμε απτά αποτελέσματα. Εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα που ανέφερα ότι θα μας απασχολήσουν μελλοντικά. Αγγίζοντας με την επιρροή του τέτοιους «καυτούς» τομείς, το ελληνικό εγρηγορός έλκει σοβαρές αντιδράσεις - είτε εξ αδρανείας, είτε εξ αντιθέσεως από αντίπαλα εγρηγορότα. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μπει σε περίοδο κάθαρσης, αστάθειας, έντασης και ενεργειακού πολέμου, όπου μέχρι να ξεπεραστούν αυτές οι αντιδράσεις -αν τα καταφέρουμε φυσικά- και να ισορροπήσει η Ελλάδα σ' ένα ανώτερο ποιοτικά επίπεδο, θα περάσουμε δια πυρός και σιδήρου. Πολλοί, συμμέτοχοι στη δόμηση της ελληνικής σκεπτομορφής, «εισπράττουν» ήδη τις επιπτώσεις αυτής της αόρατης μάχης. Έτσι, για παράδειγμα, θεωρώ ότι ούτε οι «οιωνοί» που εκδηλώθηκαν στα φετινά Προμήθεια, ούτε η ασθένεια του κ. Χριστόδουλου είναι τυχαία γεγονότα.
Εδώ που φτάσαμε, ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να ξεπεράσουμε μια ώρα αρχύτερα την κρίση: Να στηρίξουμε ενεργειακά όσο πιο δυνατά και συνειδητά μπορούμε το ελληνικό εγρηγορός...»