Σάββατο, Δεκεμβρίου 30, 2006

Ο καθηγητής Κ. Ρωμανός ξεσκεπάζει την νεοταξική αφελληνισμένη σχολική «Ιστορία»

Μία εξαιρετική, καίρια ανάλυση. (Περισσότερα για το ζήτημα, στο «Αντίβαρο».)

Όταν οι «προοδευτικοί» δεν μπορούν να αφανίσουν την Ιστορία μας, κάνοντας πλύση εγκεφάλου στα παιδιά μας, με τα νεοταξικά, προελεύσεως ΗΠΑ-CDRSEE-Soros «πολυπολιτισμικά» σχολικά βιβλία ανθελληνικής προπαγάνδας, φορούν μαύρες κουκούλες και καίνε με εμπρηστικές βόμβες τα βιβλία της πραγματικής Ιστορίας, της σοφίας και των αγώνων που έγραψαν οι πρόγονοί μας με το πνεύμα και το αίμα τους (ολοσχερής εμπρησμός βιβλιοπωλείου Γεωργιάδη, 24-12-2006). Αλλά, όσο και να καίει και να σκοτώνει και να προπαγανδίζει η νεοταξική εξουσία και τα αριστερο-απλυτο- αναρχοφασιστοβλαμένα τσιράκια της, οι Έλληνες δεν ξεχνούν: Αχιλλεύς, Οδυσσεύς, Κόδρος, Μιλτιάδης, Λεωνίδας, Αλέξανδρος, Ηράκλειος, Βουλγαροκτόνος, Παλαιολόγος, Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Παύλος Μελάς, Δαβάκης, Αυξεντίου, Σολωμού, Σιαλμάς και Ηλιάκης! Τα ονόματα των προγόνων γραμμένα στους αιθέρες των ουρανών της αιωνίου Ελλάδος! Οι ηλιαχτίδες του Ελληνικού Φωτός, χρυσώνουν την πορφύρα του θυσιασθέντος για την Πατρίδα αίματός τους! Οι φωνές τους αντηχούν στους αιώνες και στις καρδιές μας! Τα σκουλήκια τρέμοντας μπαίνουν για πάντα στις τρύπες τους. Η ΕΛΛΑΣ και πάλι ελεύθερη! Έσσεται ήμαρ!


Η Ελληνική Ιστορία ως πολυπολιτισμικό εγχείρημα;

(περιοδικό «Ρεσάλτο», τ. 12, Δεκ. 2006·
εφημερίδα «Παρόν», 10 Δεκ. 2006.)

Του Κωνσταντίνου Π. Ρωμανού
Αν. καθ. Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Αιγαίου

Στο νέο βιβλίο Νεώτερης και Σύγχρονης Ιστορίας ΣΤ' Δημοτικού (χρηματοδοτούμενο από την Ευρωπαϊκή Ένωση), 136 σελίδων, η καθαυτό ιστορική αφήγηση καταλαμβάνει όχι περισσότερο από το 1/6 του βιβλίου, δηλαδή λιγότερο από 25 σελίδες! Ακόμα και για τις ανάγκες της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης η έκταση της ιστορικής αφήγησης είναι ανεπαρκέστατη. Αντ' αυτής το βιβλίο αναλώνεται σε αλλότρια, σε πληθωρική εικονογράφηση, στατιστικές ταμπέλες και «μικροϊστορίες», δηλαδή κατά το δοκούν επιλεγμένα στιγμιότυπα της καθημερινότητας περασμένων εποχών και της μαζικής κουλτούρας του σήμερα, που φιλοδοξούν, ως συλλογή θραυσμάτων, να υποκαταστήσουν το αποδομημένο «εθνικό» ιστορικό αφήγημα με μια δήθεν αντικειμενική και επιστημονική σύλληψη της Ολότητας. Παρ' όλο που η συγκεκριμένη «tuti fruti» εκδοχή μετανεωτερικής ιστοριογραφικής αντίληψης, όπως προ πολλού προέβλεψαν οι θεωρητικοί επικριτές της, δεν βρίσκει τον θεωρητικό της στόχο, όμως προσφέρει ως διδακτολογικό εργαλείο της Νέας Τάξεως ανυπέρβλητα πλεονεκτήματα:

Ο προγραμματικός κατακερματισμός της ιστορίας σε «ιστορίες» επιτρέπει μια κατά βούλησιν εισαγωγή επιλεγμένων παραδειγμάτων που φρονηματίζουν το παιδί προς την κατεύθυνση του «πολιτικά ορθού» υπό την σημερινή αμερικανική του έννοια (που συμπίπτει με αυτήν της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Η «Νέα Ιστορία» θέλει να είναι Αγωγή του Πολίτη της υπό κατασκευήν μεταεθνικής «διαπολιτισμικής» συλλογικότητας στην οποία καλείται να μεταλλαχθεί η Ελλάδα. Η κατάλληλη προς τούτο θεματολογία, όπως ήδη έχει εισαχθεί στο βιβλίο, είναι η εξής: Τα δικαιώματα του ανθρώπου με έμφαση στα δικαιώματα των γυναικών και των μειονοτήτων (οδηγία υπ' αριθμ. 1283, 22 Ιανουαρίου 1996 του Συμβουλίου της Ευρώπης). Οι ατομικές ελευθερίες (με έμφαση στο δικαίωμα κάθε ατόμου να «απαρνηθεί την παράδοση που του επιβάλλεται») (οδηγία 1283). Ιστορία της μετανάστευσης (το παρόν βιβλίο αρκείται στην ελληνική μετανάστευση, όμως στον ορίζοντα του μέλλοντος είναι η ιστορία των εθνοτικών μειονοτήτων που θα προκύψουν από την εξελισσόμενη μετανάστευση προς την Ελλάδα). Ο σεβασμός της «ετερότητας» (προϋπόθεση για την «διαπολιτισμική» ανάδραση των μεταναστών επί των Ελλήνων). Η πολυπολιτισμική δημοκρατία. Η θετική αναθεώρηση του ιστορικού ρόλου της οθωμανικής κυριαρχίας επί της Ελλάδος. 0 εκσυγχρονισμός ως ιστορικό αίτημα (η εντολή συγγραφής του βιβλίου δόθηκε επί πρωθυπουργίας Σημίτη). Τέλος η απάλειψη των εθνικών, φυλετικών και θρησκευτικών «προκαταλήψεων» (και εδώ η οδηγία 1283. Υλοποιείται εκτός των άλλων διά της αποφυγής παρουσίασης του θετικού ή αρνητικού ιστορικού ρόλου της ορθόδοξης θρησκευτικότητας, διά της προγραμματικής παραλείψεως πράξεων και προτύπων θυσίας ή ηρωισμού και διά της συντομογράφησης των ελληνικών κυρίων ονομάτων).

Ο ξύλινος, αποστασιοποιημένος λόγος της αφήγησης αντανακλά την μεταμοντέρνα αντίληψη της ιστορίας ως «ετερότητας». Πουθενά μέσα από τα δρώμενα δεν αναδύεται ένα «εμείς». Κάποιοι «Έλληνες» έκαναν ετούτο ή εκείνο, αλλά ποιοι ακριβώς ήσαν αυτοί και τι σχέση έχουν με μένα, ένα διεθνικό πολίτη του σήμερα; Για να απαντήσω αυτά τα ερωτήματα θα πρέπει να τολμήσω μια ατομική κατάδυση στα βάθη της συλλογικής ελληνικής μνήμης. Εγχείρημα δύσκολο και προπαντός ύποπτο, εφ' όσον αντίκειται στο πολιτικά ορθό ως εθνοκεντρικό. Μήπως λοιπόν είναι προτιμότερο να ασκήσω το θεσμοθετημένο μου δικαίωμα απάρνησης του συλλογικού μου παρελθόντος, την αρνησιπατρία, για να επιδοθώ στην κατασκευή μιας καθαρά παροντικής ταυτότητας [1] από υλικά του πολυεθνοτικού φολκλόρ με το οποίο συμβιώνω, όπως θέλει το σχολείο; Και από τον κυβερνοχώρο, τη φαντασιακή κοινότητα στην οποία ενέχομαι;

Αλλά, θα πει κανείς, αν η ιστορία μου, τέλος πάντων όση από αυτήν αφηγείται το παρόν βιβλίο, θέλει να τηρεί από εμένα σήμερα την απόσταση μιας ετερότητας, τότε ποιο είναι το υποκείμενο αυτής της ιστορίας; Η απάντηση σ' αυτό είναι απροσδόκητη για όσους δεν έχουν εξοικειωθεί με την αυτοαναφορικότητα της μεταμοντέρνας θεώρησης: μα, φυσικά, η ίδια η ιστορία! Δηλαδή η γνώση των διαδικασιών που οδηγούν στη συγκρότηση του περιεχομένου της ιστορίας [2]. Όλη η κατασκευή του βιβλίου είναι εργαστηριακή, διαπλάθει τον μαθητή ως υβρίδιο ιστορικού, που ασκείται στη χρήση των ιστορικών πηγών και στη γνώση των μεθόδων της ιστορίας [3]. Η λέξη-κλειδί εδώ είναι «κριτική σκέψη» που κατ' αποκλειστικότητα επιδίδεται στην αποδόμηση της «γεγονοτολογικής ιστορίας της γενεαλογίας του έθνους», των «προσωπικοτήτων και των ηρώων που έδωσαν τη ζωή τους για τη σωτηρία του έθνους» [4]. Από εδώ προκύπτει, ως δημοκρατικό αίτημα προς τον μεταμοντέρνο ιστορικό, η ενασχόληση με τους κοινούς ανθρώπους και την καθημερινή ζωή. Το ότι πολλοί κοινοί αρχικά άνθρωποι ανεδείχθησαν σε ήρωες όταν οι περιστάσεις το απαίτησαν, δεν αλλάζει τίποτα, εφ' όσον το ζητούμενο της προκείμενης περί δημοκρατίας αντίληψης είναι να αποκλείσει την αριστεία, η οποία δημιουργεί θετικά προς μίμησιν και ταύτισιν πρότυπα, που συμπυκνώνουν μέσα τους τις αρετές και τα πεπρωμένα μιας συλλογικότητας, ενός λαού.

Πέραν αυτών, η έννοια της κριτικής ιστορικής σκέψεως έχει συντμηθεί εδώ από τη μεταμοντέρνα θεώρηση. Αποκλείει, π.χ., την Φιλοσοφία της Ιστορίας ενός Dilthey, η οποία βλέπει την ιστορία ως ερμηνευτική του παρελθόντος -με βάση την ενσυναισθητική κατανόηση- συντελεστική της εμπρόθετης διαμόρφωσης του μέλλοντος. Την ιστορία ως μέσο αυτογνωσίας και φρονηματισμού. Αποκλείει και την σχετική αντίληψη του Αλέξανδρου Δελμούζου που θέλει την ιστορία όχι να γίνεται, να έρχεται απ' έξω, αλλά να βγαίνει, να πηγάζει «από μέσα μας», «μέσα δηλαδή από την ελληνική συνείδηση και την ελληνική ψυχή» [5]. Και όμως σ' αυτές τις αντιλήψεις εδράζονταν μέχρι την τωρινή νεοταξική αλλαγή παραδείγματος τα αναλυτικά προγράμματα ιστορίας στα σχολεία της Ελλάδος.

Η κριτική αποδόμηση είναι ένα πριόνι που κόβει τα κλαδιά των άλλων, όχι αυτό πάνω στο οποίο κάθεται η ίδια. Αποδομεί την εθνική συλλογική μνήμη για να την υποκαταστήσει από τοπικές ιστορίες [6], από την ιστορία του αθλητισμού, την ιστορία των γυναικών, των μειονοτήτων κ.λπ., οι οποίες όμως μεθοδολογικά δεν αμφισβητούνται [σ.σ. από το βιβλίο, αυθαιρέτως, αντίθετα από ό,τι κάνει με την εθνική μνήμη]. Ποιός μπορεί να αποδείξει ότι η έννοια π.χ. του κοινωνικού φύλου (ιστορία των γυναικών) εδράζεται σε μια ενύπαρκτη ταυτότητα, ενώ οι έννοιες «έθνος» (που αντίκειται στην «παγκοσμιοποίηση») και «κοινωνική τάξη» (που αντίκειται στον καπιταλισμό) είναι μύθοι; Ή ότι το σχολείο οφείλει να προσχωρήσει στο μεταμοντέρνο πλαίσιο του «αξιακού σχετικισμού» και όχι να αντισταθεί διδάσκοντας την αρετή [7]; Ή ότι ο «πατριωτισμός του συντάγματος» θα λειτουργήσει καλύτερα σε ένα γεωγραφικό πεδίο διαβίωσης ξένων ανάμεσά τους εθνοτήτων απ' ό,τι ο εθνικός πατριωτισμός σε μια κοινότητα με κοινή γλώσσα, ιστορία και θρησκεία; Ή ότι η οικειοφοβία είναι προτιμότερη από την ξενοφοβία; Πού και πώς έχουν γίνει οι υπερκείμενες παραδοχές αυτών που αναλαμβάνουν την ευθύνη της πολυπολιτισμικής μετάλλαξης του ελληνικού έθνους στο επίπεδο της συνείδησης, αντικείμενο κριτικής εξέτασης δημόσιου διαλόγου; Τα ίδια ισχύουν για τη δημογραφική αλλοίωση του ελληνικού έθνους μέσω λαθρομετανάστευσης και τους απολογητές της. Εκτός και αν ο «αντιρατσισμός» αρκεί ως κριτική αντιπαράθεση.

Το βιβλίο (Ιστορία ΣΤ' Δημοτικού) δικαιολογημένα έχει γίνει αντικείμενο αρνητικής κριτικής από ιδιώτες και οργανώσεις που επισημαίνουν σειρά σημαντικών παραλείψεων παγκοίνως γνωστών ιστορικών γεγονότων και φυσιογνωμιών τα οποία ανήκουν το κεκτημένο της κοινής ελληνικής ιστορικής μας συνείδησης [8]. Πέραν αυτού το βιβλίο εμπεριέχει ένα αριθμό ερμηνευτικών σχημάτων και λεκτικών διατυπώσεων που θέτουν εν αμφιβάλω ιστορικά δίκαια του Ελληνισμού, ιδιαίτερα απέναντι στην οθωμανική δεσποτεία - η υπεράσπιση των οποίων από τους προγόνους μας νομιμοποιεί για τον δικό μας λαό σήμερα όπως και παλαιότερα το αίσθημα της αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας. Η ιστορία μας συγκροτεί την ιδιοπροσωπία μας και την ιδιότυπη συμβολή μας στον πλούτο της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας. Όπως κάθε λαός, οι Έλληνες υπερασπιζόμεθα το διαχρονικό μας πρόσωπο ως αναγκαία συνθήκη για τον ισότιμο διάλογο με άλλους λαούς και για τη δημοκρατία.

Γι' αυτούς τους λόγους είναι επιβεβλημένη η άμεση απόσυρση του περί ού ο λόγος βιβλίου ιστορίας από τα ελληνικά σχολεία.


Σημειώσεις:
[1] Από το «Βιβλίο Δασκάλου» για την Ιστορία ΣΤ΄Δημοτικού, σελ. 12 (Υπουργείο Παιδείας και Παιδαγωγικό Ινστιτούτο - Μαρία Ρεπούση, συγγραφεύς).

[2] Δες επίσης Αντώνη Λιάκου, «Ρυθμίζεται νομικά η μνήμη;», «Το Βήμα», 5 Νοεμ. 2006: «Δεν θα έπρεπε η προβληματική της πρόσληψης της ιστορίας να βρίσκεται στο κέντρο των ιστορικών σπουδών;»

[3] Δες προς αυτοίς Νίκου Μουζέλη «Οι τρεις βασικές διαστάσεις της Παιδείας», «Το Βήμα», 12 Νοεμ. 2006: «...το άτομο υποχρεώνεται να κατασκευάσει τον δικό του τρόπο ζωής, κατά τον Giddens «τη δική του βιογραφία»».

[4] «Βιβλίο Δασκάλου» για την Ιστορία ΣΤ' Δημοτικού, σελ. 9.

[5] Αλέξανδρος Δελμούζος, «Κράτος και παιδεία», στο: «Μελέτες και πάρεργα», τόμος Α', Αθήνα 1958, σελ. 80.

[6] Το «Βιβλίο Δασκάλου», σελ. 13.

[7] Έτσι ο Νίκος Μουζέλης περνά αβίαστα από την περιγραφή της μεταμοντέρνας συνθήκης του αξιακού σχετικισμού (προερχόμενου από την κινητικότητα του κεφαλαίου και την πολυπολιτισμικότητα) σε δεοντολογία που καλεί το σχολείο να προσαρμοσθεί στην μεταμοντέρνα συνθήκη («Οι τρεις βασικές διαστάσεις της Παιδείας», «Το Βήμα», 12 Νοεμ. 2006).

[8] Δεν είναι τυχαίο ότι η πρώτη αντίδραση στο συγκεκριμένο βιβλίο εκδηλώθηκε τον περασμένο Ιούλιο, στο πλαίσιο του 6ου Παγκόσμιου Ποντιακού Συνεδρίου. Εκπρόσωποι 600 οργανώσεων απ' όλο τον κόσμο ζήτησαν ομόφωνα από την υπουργό Παιδείας να αποσύρει το «νέο» βιβλίο ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού. Το βιβλίο αυτό έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με την ιστορική εμπειρία των προσφυγογενών πληθυσμών της σύγχρονης Ελλάδας· στα πλαίσια μίας φιλο-νεοτουρκικής θεώρησης, η συγγραφεύς αποκρύπτει την γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής. Ενώ το βιβλίο προγραμματικά απεμπολεί τον ελληνικό εθνοκεντρισμό, εν τούτοις αποδέχεται πλήρως τον τουρκικό εθνικισμό (π.χ. ο Κεμάλ Ατατούρκ περιγράφεται ως ο «ηγέτης του απελευθερωτικού αγώνα των Τούρκων και μετέπειτα πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας» σελ 100). Σίγουρα οι φορείς των προσφύγων θα πρέπει άμεσα να οργανώσουν τις διαμαρτυρίες τους.

Παρασκευή, Δεκεμβρίου 29, 2006

Απειλεί κιόλας το παρακράτος της διεθνιστικής Αριστεράς (τσιράκια του κομματικού κατεστημένου και χρήσιμοι ηλίθιοι της πλανητικής εξουσίας)

Απειλεί κιόλας το παρακράτος της διεθνιστικής Αριστεράς. Οι τάχα... «αντιεξουσιαστές», τσιράκια του ελλαδικού κομματικού κατεστημένου στην πραγματικότητα, χρήσιμοι ηλίθιοι της νεοταξικής καπιταληστρικής πλανηταρχίας, χτυπούν τον μόνον πραγματικό αντίπαλο της πλανητικής νέας τάξεως πραγμάτων: Τους Έλληνες πατριώτες· τα ελεύθερα έθνη της Ευρώπης. Με εμπρηστικές βόμβες και σφαίρες την νύχτα, φορώντας μαύρες κουκούλες, με "πολυπολιτισμικά" κηρύγματα και παραχάραξη της Ιστορίας την ημέρα.


(Στην φωτογραφία: 24-12-2006. Το παρακράτος της διεθνιστικής Αριστεράς, με την ανοχή και την παρότρυνση του ντόπιου και ξένου εξουσιαστικού κατεστημένου, πυρπολεί το βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Γεωργιάδη. Τα ΜΜΕ της εξουσίας και των διαπλεκομένων συμφερόντων σιωπούν. Οι "προοδευτικοί" "δημοκράτες", χρήσιμοι ηλίθιοι του πλανητικού νεοταξικού φασισμού σιωπούν.)

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 25, 2006

Ο εμπρησμός του βιβλιοπωλείου Γεωργιάδη και της Ελληνικής Γλώσσης από τους ακροαριστερούς

Εριχθόνιε, λες να ερευνήσει η Αστυνομία εάν ο εμπρησμός του βιβλιοπωλείου Γεωργιάδη από τους "γνωστούς-αγνώστους" τυχαίως συνέπεσε με τις λεκτικές επιθέσεις των Ανορθόγραφων και Περιγλώσσιων γλωσσοκτόνων; Μπα... σιγά μην τό ερευνήσει. Εάν είχαν τέτοια διάθεση οι αρχές, θα προστάτευαν ευθύς εξ αρχές τους Έλληνες πολίτες από τις τρομοκρατικές επιθέσεις του ακροαριστερού φασισταριού. Ούτε καν η είδηση του εμπρησμού δεν θα αναφερθεί από τα "προοδευτικά" ΜΜΕ, σού λέω εγώ.

Επί των γλωσσικών, τώρα, έχεις απόλυτο δίκιο στις επισημάνσεις σου, αλλά δεν χρειάζεται να ασχολείσαι με τα προπαγανδιστικά ιστολόγιά τους και να τούς δίνεις τροφή. Όσο για την φιλόλογο κυρία Τζιροπούλου-Ευσταθίου, πρέπει να παραδεχθούμε ότι στις κατά καιρούς δημοσιεύσεις της έχει υποπέσει και σε υπερβολές και σε επιπολαιότητες. Αυτό δεν αναιρεί το αξιέπαινο έργο της για την διδασκαλία των αρχαίων Ελληνικών και την ανάδειξη της γλωσσικής μας κληρονομιάς.

Όμως, εμείς οι συνειδητοποιημένοι Έλληνες, πρώτοι πρέπει να αποφεύγουμε τις υπερβολές (εσύ ο ίδιος ετόνισες την ζημιά που κάνουν οι τυχάρπαστοι, δραχμοθήρες και τσαρλατάνοι ουφολόγοι, εψιλονολόγοι, δωδεκαθεϊστές κ.ά.) Τα καλώς τεκμηριωμένα επιτεύγματα του Ελληνισμού, τα οποία η «προοδευτική» νέα τάξη πραγμάτων αποκρύπτει, είναι τόσο μεγάλα, τόσο σπουδαία, ώστε... το εν δέκατον από αυτά να γνωρίσει και να βιώσει ως κληρονομιά του ο νέος Έλλην, αρκεί για να γίνει ο πιο συνειδητοποιημένος και αγνός εθνικιστής. Οι υπερβολές, όχι μόνο δεν μάς χρειάζονται, αλλά κάνουν και ζημιά στον αγώνα των Ελλήνων για την διατήρηση και αξιοποίηση της προγονικής μας κληρονομιάς.

Έρρωσο.

Το Αριστερο-ΝεοΦιλελευθεροΔεξιό κατεστημένο τρέμει τα βιβλία

Το... «προοδευτικό» «φιλελεύθερο» «δημοκρατικό» κομματικό κατεστημένο και οι γνωστοί-άγνωστοι παρακρατικοί υπηρέτες του (τάχα... «αντιεξουσιαστές») τρέμουν τα βιβλία, τρέμουν την γνώση, τρέμουν και μισούν την Ελλάδα και αντιδρούν με τον μόνο τρόπο που μπορούν:

Με τραμπουκισμούς, εμπρησμούς, βανδαλισμούς, τρομοκρατία.

Ότι και να κάνει, όμως, το σάπιο κομματικό κατεστημένο και τα παρακρατικά όργανά του, ματαιοπονούν. Το Ελληνικό Φως φωτίζει περισσότερο από τις μολότοφ και τις βόμβες των αναρχοβλαμμένων υπηρετών της κομματικής εξουσίας.


Το σήμα του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων δεν δημοσιεύθηκε ακόμη σε καμμία από τις μεγάλες ειδησεογραφικές πύλες. Τρώνε... χριστιανική γαλοπούλα οι «προοδευτικοί» ή ο εμπρησμός ενός βιβλιοπωλείου δεν θεωρείται σοβαρή είδηση, εάν αυτό είναι ελληνοκεντρικό;

«Εμπρησμός του βιβλιοπωλείου των εκδόσεων Γεωργιάδη

Αγνωστοι νεαροί έβαλαν φωτιά στο βιβλιοπωλείο "Γεωργιάδη", 50 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα [23-24/12], στην οδό Μεσολογγίου στα Εξάρχεια. Οι δράστες έσπασαν το τζάμι του βιβλιοπωλείου και έβαλαν φωτιά στο εσωτερικό του με εύφλεκτο υγρό, με αποτέλεσμα να προκληθούν σοβαρές ζημιές.»


Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός εξέδωσε το εξής Δελτίο Τύπου:

24 Δεκεμβρίου 2006

Μετά τον έβδομο εμπρησμό του βιβλιοπωλείου του Εκπροσώπου Τύπου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, Άδωνι Γεωργιάδη από τους προστατευόμενους κουκουλοφόρους, υποχρεούμεθα να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Μπορεί ο Συνασπισμός να συνοδοιπορεί πολιτικά με τους γνωστούς-αγνώστους, αλλά ο τροφοδότης τους είναι η Νέα Δημοκρατία. Δεν τους εξυπηρετεί απλώς με την αποχή της Αστυνομίας από τους στόχους τους, αλλά τους προστατεύει κοινωνικά και οικονομικά. Η συνθηματολογία και η εν συνεχεία δημόσια συγνώμη του κ. Πολύδωρα προσφέρονται μόνο για Πο-λοιδωρία για την Κυβέρνηση και τον Πρόεδρό της. Κατά τα άλλα Καλές Γιορτές. [*]

[*] σ.σ. «Καλές Γιορτές», όχι «Καλά Χριστούγεννα», μή φάμε κι άλλη «δημοκρατική» βόμβα, έτσι και ευχηθούμε... φασιστικώς...

Παρασκευή, Νοεμβρίου 24, 2006

Πολωνοί και «Έλληνες»

Οι Πολωνοί, ένας σοβαρός λαός δηλαδή, καιρό τώρα, και πάλι σήμερα, ματαιώνουν, μόνοι τους, με βέτο την συνεργασία της Ε.Ε. με ολόκληρη Ρωσία, υπερασπιζόμενοι το πολωνικό κρέας και τα λαχανικά.

Την ίδια ώρα, οι κατ' όνομα Έλληνες, δηλαδή οι ευρωλιγούρηδες αριστερονεοφιλελεύθεροι «προοδευτικοί» γραικύλοι, τρέμουν σαν κότες και να προφέρουν την... «εθνικιστική» λέξη «βέτο», και ζητούν να θυσιάσουμε για χάρη της τουρκίας, όχι μόνο... κρέας και λαχανικά, αλλά και την Κύπρο ολόκληρη!

Συγκρίνετε λαούς.

Από την μία οι Πολωνοί, με αξιοπρέπεια και υπευθυνότητα, διαπραγματεύονται ως ίσοι προς ίσους, υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα τους.

Από την άλλη, οι κατ' όνομα Έλληνες.

Εσείς, εάν είσαστε Ευρωπαίοι, ποιον θα εκτιμούσατε περισσότερο;

Είναι παράξενο που ουδείς ξέσπασε σε... θρήνους και σε οιμωγές για την... «διεθνή απομόνωση» της Πολωνίας, την... «εθνική καταστροφή» στην οποία θα τούς οδηγήσει -θα έπρεπε να υποθέσουμε- το... «εθνικιστικό» βέτο;!

Στον διεθνή στίβο ο καθένας έχει την αντιμετώπιση που τού αξίζει. Ο ευρωλιγούρης γραικύλος αντιμετωπίζεται, απλούστατα, ως τέτοιος.

«Εάν μεν άνδρες ώσιν, ουκ απορήσουσι συμμάχων· εάν δε ανδράποδα, κυρίων.» (Κριτόλαος)

Στο πολωνικό βέτο κόλλησε η Σύνοδος ΕΕ-Ρωσίας (in.gr, 24-11-2006)

«Η Σύνοδος ΕΕ-Ρωσίας έληξε την Παρασκευή χωρίς αποτέλεσμα, αφού οι Πολωνοί δεν ήραν το βέτο τους. Ο πρωθυπουργός της Πολωνίας είχε δηλώσει πρόθυμος να άρει το βέτο, εφόσον η Μόσχα συζητούσε με τη Βαρσοβία το δικό της βέτο έναντι των πολωνικών κρεάτων.»

Τούρκοι και «Έλληνες»

Τούρκοι: Ο αρχηγός της τουρκικής αεροπορίας πτέραρχος Φαρούκ Τζομέρτ, κατά τη διάρκεια της δεξίωσης για την επέτειο της ανακήρυξης του ψευδοκράτους, δήλωσε αναφερόμενος στη σύγκρουση του ελληνικού και του τουρκικού F-16 ανοικτά της Καρπάθου τον περασμένο Μάιο: «Εγώ είπα ξεκάθαρα το εξής στην απέναντι (την ελληνική) πλευρά: Αυτό είναι ένα αεροσκάφος που κατερρίφθη στη διάρκεια της δικής μου θητείας. Αν ξανασυμβεί θα απαντήσω εις διπλούν.»

«Έλληνες»: Κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις του Τούρκου πτέραρχου, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι «η ελληνική κυβέρνηση αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην προώθηση σχέσεων καλής γειτονίας με όλες τις γειτονικές χώρες και είναι γνωστό ότι οι χώρες κρίνονται από τη γενική συμπεριφορά τους».

Τί ντροπή, Θεέ μου...

Απειλή από Τούρκο πτέραρχο για διπλά αντίποινα στο Αιγαίο (in.gr, 20-11-2006)

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 27, 2006

Μήπως είμαστε σωβινιστές; Τί λένε οι ξένοι για την Ελλάδα και την Ελληνική Γλώσσα

Ωραίο το άρθρο του Μπαμπινιώτη, Καλλίμαχε, και πολύ ωραιότεροι οι λόγοι των μεγάλων ποιητών μας, αλλά τί χρειάζεται να μάς πει ο Μπαμπινιώτης (που και αυτός δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την ανοχή του, και όχι μόνο, απέναντι στο αφελληνισμένο κατεστημένο της ψευτοπροοδευτικής ψευτοδιανόησης), όταν έχουν μιλήσει για την Ελλάδα και την Ελληνική Γλώσσα, χωρίς να φείδονται καθόλου λόγων αυτοί, τα μεγαλύτερα πνεύματα του παγκοσμίου πολιτισμού των τελευταίων αιώνων; Ιδού τί λένε οι πραγματικά κορυφαίοι του Πνεύματος - από τους ξένους μάλιστα μόνον, όχι από τους Έλληνες.

---

"Μήπως είμαστε σωβινιστές;"
(Τού Γιάννη Παυλάκη, φιλολόγου, προέδρου του ΟΔΕΓ Πειραιώς.
Αναδημοσίευση από την εφημ. " Η Γλώσσα μας" του Ομίλου Πειραιώς
για την διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας.):

"
Μερικοί καλοθελητές κατηγορούν κάθε επαινετή της Ελλάδος
ως δήθεν σωβινιστή. [...] Καλούμε λοιπόν εδώ, όχι Έλληνες,
αλλά επιφανείς ξένους να τεκμηριώσουν με το λόγο τους την
αξία, την ακτινοβολία, την αθανασία της Ελληνικής γλώσσας.
Δειγματοληπτικά:

Κικέρων (ο ενδοξότερος ρήτωρ της αρχαίας Ρώμης):
"Ει οι θεοί διαλέγονται, τη των Ελλήνων γλώττη χρώνται."

Huan Azio (Βάσκος γερουσιαστής):
"Διά την διεθνοποίησιν της Ελληνικής γλώσσης μεγάλην έχομεν
ευθύνην, ως ουκ ούσαν άλλην γλώσσαν αυτής ανωτέραν."

Errieta Valter (Γαλλίδα γλωσσολόγος):
"Η Ελληνική γλώσσα είναι η μόνη στην Ευρώπη που δεν υπέκυψε
σε καμμία κατοχή."

Wandruska (καθ. γλωσσολογίας Πανεπ. Βιέννης):
"Οι ευρωπαϊκές γλώσσες φαίνονται ως διάλεκτοι της Ελληνικής."

Sagredo και Puhana (Βάσκοι ελληνιστές):
"Η ελληνική γλώσσα και παιδεία αποτελουσι το θεμέλιον τού
Δυτικού πολιτισμού. Πάντες δε Ευρωπαίοι οφειλέται της Ελλάδος
εσμέν."

M. Ventris (Άγγλος επιστήμων που αποκρυπτογράφησε τη Γραμμική
γραφή Β'):
"Η αρχαία Ελληνική γλώσσα ήτο και είναι η ανωτέρα όλων των
παλαιοτέρων και νεωτέρων γλωσσών."

U. Wilamowitz (ο μέγιστος των φιλολόγων, Γερμανός):
"Η Ελληνική φυλή, ανωτέρα κάθε άλλης, είναι και μητέρα κάθε
πολιτισμού."

Βολταίρος (μεγάλος Γάλλος διανοητής):
"Είθε η Ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών."

Var. Goeger (Γερμανός σοφός):
"Ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός ξεκινά από την Ελλάδα."

Goethe (ο κορυφαίος Γερμανός ποιητής):
"Η Ελλάδα είναι ο νους και η καρδιά της οικουμένης."

Ακαδημία Επιστημών της ΕΣΣΔ, "Παγκόσμια Ιστορία":
"Χωρίς τα θεμέλια που έθεσαν οι Έλληνες δεν θα υπήρχε ο
νεώτερος ευρωπαϊκός πολιτισμός. Η ελληνική λογοτεχνία είναι
η αρχαιότερη της Ευρώπης."

Hellen Keler (η διάσημη τυφλή Αμερικανίδα συγγραφέας):
"Όπως το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, έτσι και
η Ελληνική γλώσσα."

H.F. Kitto (Άγγλος κάθ. Πανεπιστημίου):
"Όλοι οι κλάδοι της λογοτεχνίας και της επιστήμης αρχίζουν
με τους Έλληνες. Η Ελληνική γλώσσα είναι η πιο καθαρή και η πιο
πλούσια στον κόσμο."

Irina Kovaleva (Ρωσσίδα καθηγήτρια Πανεπ. Μοσχας):
"Η Ελληνική γλώσσα είναι όμορφη σαν τον ουρανό με τ' άστρα."

Maurice Kruaze (Γάλλος Ακαδημαϊκός):
"Οι άνθρωποι θα ανατρέχουν πάντα στις πηγές της ελληνικής
κλασσικης αρχαιότητας για να δροσιστούν."

Furtvengler (καθ. Πανεπ. Βιεννης):
"Η Ρώμη στάθηκε μία αιώνια πόλη, αλλά η Αθήνα είναι κόσμος
ολόκληρος."

Marianne McDonald (η πρωτεργάτης του TLG)
"Η γνώση της ελληνικής γλώσσας είναι απαραίτητο θεμέλιο υψηλής
πολιτιστικής καλλιέργειας."

Karl Marx (ο θεμελιωτής του Μαρξισμού):
"Οι αξίες του Ελληνικού Πολιτισμού παραμένουν άφθαστα πρότυπα."

Bernard Shaw (ο μεγάλος Ιρλανδός συγγραφέας):
"Άν στην βιβλιοθήκη σας δεν έχετε έργα των αρχαίων Ελλήνων
συγγραφέων, τότε μένετέ σ' ένα σπίτι χωρίς φώς."

Will Durant (Αμερικανός ιστορικός):
"Τό αλφάβητό μάς προηλθεν εξ Ελλάδος διά της Κύμης και της
Ρωσσίας."

Ύστερα λοιπόν από αυτά τα τεκμήρια, τί λέτε, είμαστε σωβινιστες;
"

---

Ας προσθέσουμε όμως και μερικές ακόμα ρήσεις για την Ελληνική
γλώσσα.

Martin Heideger (μέγας φιλόσοφος):
"Για τους Έλληνες η ύψιστη προίκα τους είναι η γλώσσα τους, στην
οποία η παρουσία (φιλοσοφ. όρος) ως τοιαύτη φθάνει στην εκκάλυψη και
στην κάλυψη. Όποιος δεν μπορεί να δή την δωρεά ενός τέτοιου δώρου
προς τον άνθρωπο και όποιος δεν μπορεί ν' αντιληφθή τον προορισμό
ενός τέτοιου πεπρωμένου, καθόλου δεν θ' αντιληφθή τον λόγο περί του
προορισμού του είναι, όπως ο φυσικός τυφλός δεν μπορεί ν' αντιληφθή
τί είναι το φώς και το χρώμα." ("Εισαγωγή στη Μεταφυσική".)
Τό βιβλίο του, "Είναι και χρόνος", ξεκινά με το χωρίο του
Πλατωνος: "Δήλον γαρ ως υμείς μέν ταύτα πάλαι γιγνώσκετε, ημείς δε
προ του μεν ωόμεθα, νυν ηπορήκαμεν."
Αλλού: "Τά αρχαία Ελληνικά δεν είναι μία γλώσσα, αλλά "Η Γλώσσα"."

Werner Heisenberg (μέγας Γερμανός φυσικομαθηματικός-φιλόσοφος):
"Η θητεία μου στην Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη
πνευματική μου άσκησις. Στήν γλώσσα αυτήν υπάρχει η πληρεστερη
αντιστοιχία μεταξύ της λέξεως και του εννοιολογικού της
περιεχόμενου."

Marriane McDonald (η πρωτεργάτης του TLG):
"Η Γλώσσα της Ελευθερίας, ο Ένδοξος θησαυρός της Ελλάδος, η Δόξα
της Ελλάδος, ανήκει σε όλους μας και έχει διαμορφώσει την επιστημονική
και λογοτεχνική κληρονομιά του Δυτικού Κόσμου. [...] Η ιστορία της
Ελληνικής γλώσσας αποτέλει την ιστορία της φιλοσοφικής και πολιτιστικής
εξέλιξης του ανθρώπου της Δύσης. Από όλα τα ανθρώπινα δημιουργήματα, η
Ελληνική γλώσσα είναι το καταπληκτικότερο. Η γνώση της Ελληνικής γλώσσας,
της ζωής και των σχέσεων στις οποίες οι Έλληνες εξέφρασαν τη σκέψη τους
και τα αισθήματά τους, είναι ουσιαστικά αντιπροσωπευτικά στοιχεία για
έναν υψηλό πολιτισμό. Δέν υπάρχει πιο όμορφη γλώσσα από την Ελληνική.
Έχει διατηρήσει την ομορφιά της μέσα στους αιώνες, όχι μόνο με τη μορφή
και τους ήχους της, αλλά και με τις ηθικές ιδέες που εκφράζει. [...]
Οι Έλληνες μάς έδωσαν το χρυσό μέτρο και τη χρυσή τους γλώσσα. [...] Η
Ελληνική γλώσσα πρέπει να διαιωνιστεί ως πολύτιμος και ωραίος θησαυρός.
[...] Πρέπει να ξεκινήσουμε μία νέα σταυροφορία για την υπεράσπιση της
Ελληνικής γλώσσας και την διατήρηση της ιστορικής μνήμης του παρελθόντος.
Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα γερό κτίσμα όσο ο Παρθενώνας. [...] Ας
εργαστούμε όλοι μαζί για να λαμπρύνουμε το θησαυρό της Ελληνικής Γλώσσας
και να τον κάνουμε κτήμα προσιτό σε όλον τον κόσμο."

G. Murray (καθ. της Ελληνικής στο Πανεπ. Οξφόρδης):
"Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα. Συχνά διαπιστώνει κανείς
ότι μία σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική,
ενώ γίνεται δύσκολη και βαρειά στην Λατινική, Αγγλική, Γαλλική ή
Γερμανική. Είναι η τελειότερη γλώσσα επειδή εκφράζει τις σκέψεις
των τελειότερων ανθρώπων."

T.L. Heath (Βρετανός μαθηματικός):
"Η Ελληνική γλώσσα προσφερόταν κατά εξαιρετικό τρόπο ως όχημα
της επιστημονικής σκέψεως. Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της γλώσσας
του Ευκλείδη είναι η θαυμαστή ακρίβεια. Η γλώσσα των Ελλήνων είναι
επίσης θαυμασίως περιεκτική. Στόν Αρχιμήδη, στον Ήρωνα, στον Πτολεμαίο
και στον Πάππο θα βρούμε πραγματικά πρότυπα περιεκτικών δηλώσεων."
("Mathematics and Astronomy".)

Huan Puhana Arza (Βάσκος ελληνιστής):
"Η της Ελληνικής γλώσσης σαφήνεια, η τελειότης, η ελασιμότης
και πλούτος τοσούτοι εισίν ή πάσας άλλας γλώσσας υπερίσχυκε και
ικανή του δημιουργείν και αναπτύσσειν τοσούτον πολιτισμόν ή πάσαι
άλλαι ήττονές εισιν, αλλ' αφειλέται αυτής." (Τα Ελληνικά είναι του
ιδίου.)

M. Ventris:
"Η αρχαία Ελληνική γλώσσα είχε ανωτερότητα και εξακολουθεί να έχει
απέναντι σε όλες τις νεώτερες γλώσσες και, γιατί όχι, απέναντι σε
όλες τις λατινικές, γερμανικές ή σλαβικές. Αυτό το εργαλείο είναι
το τελειότερο πνευματικό εργαλείο που σφυρηλάτησε ποτέ η ανθρώπινη
νόησις." ("Documents in Mycenean Greek".)

Jean Bouffartigue kai Anne-Marie Delrieu (Γάλλοι λεξικογράφοι):
"Μακρινή πηγή του πολιτισμού μας η Ελλάδα, βρίσκεται ζωντανή μέσα
στις λέξεις που λέμε. Σχηματίζει κάθε μέρα τη γλώσσα μας.
Οι βάσεις και ο εξοπλισμός του επιστημονικού λεξιλογίου ήρθαν από
την Ελλάδα, ακόμα και στην αρχαιότητα. Τά δάνεια όμως εξακολούθησαν,
και όχι μόνο από συνήθεια. Συνέχισαν, διότι η Ελληνική γλώσσα
προσφέρεται με αξιθαύμαστο τρόπο, πολύ περισσότερο από ό,τι η
Λατινική, για την δημιουργία των λέξεων ανάλογα με τις ανάγκες.
Η Ελληνική γλώσσα δεν παρείχε πια αρκετές λέξεις για τον
αυξανόμενο αριθμό νέων εννοιών. Παρουσιάστηκε τότε η ιδέα να
χρησιμοποιηθούν οι μέθοδοι που εφάρμοζαν οι Έλληνες για να αυξάνουν
το λεξιλόγιό τους. Η δομή της γλώσσας τους τούς επέτρεπε να συνθέτουν
λέξεις μ' έναν τρόπο απλό και αποτελεσματικό. Τούς μιμήθηκαν...
κατασκεύασαν μία νέα λέξη, την οποία μετέτρεψαν στη γλώσσα τους
(γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά). Η μίμηση τις πιο πολλές φορές
είναι πετυχημένη, διότι οι κατασκευαστές Ελληνικών λέξεων είναι
εξαίρετοι ελληνιστές."
("Tresors des Racines Greques", 1981.)

H.F. Kitto (Βρετανος κάθ. Πανεπιστημίου Bristol):
"Είναι στην φύση της Ελληνικής γλώσσας να είναι ακριβής, καθαρή
και σαφής. Η ασάφεια και η έλλειψη άμεσης ενοράσεως, που χαρακτηρίζει
μερικές φορές τα Αγγλικά, καθώς και τα Γερμανικά, είναι εντελώς ξένες
στην Ελληνική γλώσσα. Μαζί με αυτή τη σαφήνεια και τη δημιουργικότητα
και τη σοβαρότητα, βρίσκουμε επίσης ευαισθησία και άψογη κομψότητα."

Albert Zursen:
"Δέν μπορεί κανείς ν' αναφερθή στα ελληνικά γράμματα, χωρίς
να αναφέρη ότι και η ίδια η γλώσσα, μία από τις ωραιότερες απ'
όσες μίλησαν πoτέ οι άνθρωποι, εξακολουθεί να ζή και σήμερα
στην επιστημονική ορολογία της εποχής μας, παρέχοντάς μας μίαν
αστείρευτη πηγή νέων όρων." ("L' Histoire: Les hommes, les
civilisations depuis les origines".")

W. Thompson (καθ. Φυσικής Ιστορίας στο Πανεπ. St. Andrews):
"Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι τα Ελληνικά δεν χρειάζονται.
Πράγματι, υπάρχουν άνθρωποι για τους οποίους τα Ελληνικά δεν
θα μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Υπάρχουν όμως και θα εξακολουθήσουν
να υπάρχουν πολλοί άλλοι, που στην Ελληνική σοφία και στην γλυκεία
Ελληνική γλώσσα ανακαλύπτουν κάτι που το έχουν ανάγκη και που
χωρίς αυτό θα ένιωθαν στ' αλήθεια φτωχοί: κάτι που είναι σαν ραβδί
στο χέρι, φως στο μονοπάτι, φάρος-οδηγός... Και όταν κάποιος τους
ρωτήσει για ποιό λόγο ασχολούνται με την Ελληνική γλώσσα, το
πιθανότερο είναι ότι θα μείνουν άφωνοι μπροστά στην τερατώδη ύβρι
της ερωτήσεως και ο λόγος της αφοσιώσεώς τους θα μείνη για πάντα
κρυμμένος από τον ερωτώντα." (Στο "The Legacy of Greece".)

Gibbon (Βρετανός ιστορικός):
"Οι Βυζαντινοί εξακολουθούσαν να κατέχουν το χρυσό κλειδί που
μπορούσε να ξεκλειδώνη τους θησαυρούς της αρχαιοτητος: την μουσική
και πλούσια Ελληνική γλώσσα που δίνει ψυχή στα αντικείμενα των
αισθήσεων και σώμα στις αφηρημένες έννοιες της φιλοσοφίας."

Shelley:
"Η γλώσσα των Ελλήνων, σε ποικιλία, απλότητα, ευλυγισία και
πιστότητα ξεπερνά κάθε άλλη." ("On the manners of the ancients".)

Goethe:
"Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις
γλώσσες. Η Ελληνική ξεχώρισε, άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα."

---

Φρειδερίκος Νίτσε ("Η Γένεση της Τραγωδίας", κεφ. XV, 1872)

"Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός
πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι
οτιδήποτε κι αν (οι δυτικοευρωπαίοι) δημιουργούσαν, φαινομενικά
πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με
το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό
αντίγραφο, με καρικατούρα. Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με
μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και
αλαζονικού έθνους που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικό (για κάθε
εποχή) ό,τι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του.

Μα ποιοί, επιτέλους, είναι αυτοί των οποίων η ιστορική αίγλη υπήρξε
τόσο εφήμερη, οι θεσμοί τους τόσο περιορισμένοι, τα ήθη τους αμφίβολα
έως απαράδεκτα, και οι οποίοι απαιτούν μια εξαίρετη θέση ανάμεσα στα
έθνη, μια θέση πάνω από το πλήθος; Κανένας απο τους επανεμφανιζόμενους
εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα
μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ' αυτούς. Όλα τα δηλητήρια
του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να
διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.

Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους
Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη
την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι
κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδον πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα
άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση
με τους ηνίοχους (Έλληνες), οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα
στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα."


---

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 20, 2006

«Τείχος» κατά της λαθρομεταναστεύσεως στην Ισπανία

Εάν στην καταδυναστευόμενη από το αφελληνισμένο «προοδευτικό»- αριστερονεοφιλελεύθερο- διαπλεκόμενο παρακράτος, Ελλάδα, σέ λένε «φασίστα» και «ρατσιστή» επειδή τολμάς να δηλώνεις ότι υπάρχει πρόβλημα με 1.500.000 και πλέον λαθρομετανάστες, την σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ισπανίας πώς θα έπρεπε, άραγε, να τήν χαρακτηρίσουμε;


«Η Καθημερινή», Tετάρτη, 6 Σεπτεμβρίου 2006

«Τείχος» για μετανάστες στην Ισπανία

Σκληρά μέτρα για την αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης προτίθεται να λάβει η σοσιαλιστική κυβέρνηση της Ισπανίας, μετά και το νέο κύμα των 1.900 μεταναστών οι οποίοι έφτασαν στα Κανάρια Νησιά, το περασμένο Σαββατοκύριακο. Από τις αρχές του έτους, περισσότεροι από 20.000 ξένοι έχουν φτάσει λαθραία στην Ισπανία, ενώ η μετανάστευση χαρακτηρίζεται από τους Ισπανούς ως το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα της χώρας, σημαντικότερο ακόμη και από την ανεργία.

Η Ισπανία σχεδιάζει αυστηρά μέτρα για λαθρομετανάστες

ΜΑΔΡΙΤΗ. Σκληρά μέτρα προτίθεται να λάβει η κυβέρνηση Θαπατέρο, για να αντιμετωπίσει το ογκούμενο κύμα λαθρομεταναστών που δέχεται η Ισπανία. Μόνο το περασμένο Σαββατοκύριακο έφτασαν στις Καναρίους Νήσους 1.965 μετανάστες από τη δυτική Αφρική -σχεδόν οι μισοί απ’ όσους έφθασαν συνολικά στην περιοχή, καθ’ όλη τη διάρκεια του 2005.

Την ίδια στιγμή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η μετανάστευση αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα για την ισπανική κοινωνία. Με αυτά τα δεδομένα, η αντιπρόεδρος της ισπανικής κυβέρνησης, Τερέσα Φερνάντες ντε λα Βέγκα, δήλωσε ότι η Ισπανία δεν μπορεί να ανεχτεί αυτή την κατάσταση. Σηματοδοτώντας στροφή στη μέχρι τώρα μεταναστευτική πολιτική της σοσιαλιστικής κυβέρνησης, η κ. ντε Λα Βέγκα τόνισε με έμφαση ότι «οποιοσδήποτε εισέρχεται παράνομα στην Ισπανία, αργά η γρήγορα θα πρέπει να εγκαταλείψει τη χώρα». Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και οι δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, Μιγκέλ Ανχελ Μορατίνος, ο οποίος επισήμανε ότι αφ’ ενός η Ισπανία θα πρέπει να αυξήσει τους ελέγχους στα σύνορά της, αφ’ ετέρου οι αφρικανικές χώρες θα πρέπει να απλοποιήσουν τους μηχανισμούς επαναπατρισμού των μεταναστών.

Το 64% των Ισπανών, σύμφωνα με δημοσκόπηση του ραδιοφωνικού σταθμού Cadena Ser, θεωρεί την έλευση των μεταναστών το πιο σημαντικό πρόβλημα της χώρας, σημαντικότερο ακόμη και από την ανεργία. Τον περασμένο Απρίλιο, το ανάλογο ποσοστό των Ισπανών ανερχόταν σε 30%. Εκτοτε όμως ο αριθμός των μεταναστών που έφτασαν στην Ισπανία, έχει ξεπεράσει τις 20.000 -από τις αρχές του έτους- ενώ σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αρχών, 550 εξ αυτών έχασαν τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να μεταβούν στη χώρα. Η Ισπανία έχει ήδη ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση να αυξήσει τις θαλάσσιες περιπολίες που θα εμποδίζουν τους μετανάστες να πλησιάζουν τις ακτές της και ζητεί επίσης τη λήψη συγκεκριμένων πρόσθετων μέτρων για την προστασία των θαλάσσιων συνόρων της.

Με πρωτοβουλία της, η ισπανική κυβέρνηση θα οργανώσει διάσκεψη στα τέλη του μήνα, στην οποία θα συμμετέχουν οι υπουργοί Εξωτερικών και Εσωτερικών, της Κύπρου, της Γαλλίας, της Ελλάδας, της Ιταλίας, της Πορτογαλίας και της Σλοβενίας -των οκτώ χωρών που ορίζουν τα νότια σύνορα της Ευρωπαϊκής Ενωσης- με σκοπό την εξεύρεση λύσης στο πρόβλημα. Σημειώνεται ότι κριτική στην ισπανική κυβέρνηση άσκησε και ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Φράνκο Φρατίνι, ο οποίος υποστήριξε ότι η απόφαση της κυβέρνησης Θαπατέρο να νομιμοποιήσει 600.000 λαθρομετανάστες το 2005, ώθησε και άλλους να μεταναστεύσουν παράνομα στη χώρα.

Τρίτη, Αυγούστου 15, 2006

Μετανάστευση: η Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι (του καθηγητού Κων. Ρωμανού)

Αντιγράφω από το νέο μπλογκ για Ελληνικά θέματα, ιστορικά και επικαιρότητος, του φίλου Εριχθονίου.

Μετανάστευση: η Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ρωμανός, καθηγητής Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου
(Περιοδικό Ρεσάλτο, τ. 9, Αυγ.-Σεπτ. 2006)

ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ - Τότε, σήμερα και πάντα
ΣΙΑΛΜΑΣ· ΗΛΙΑΚΗΣ· ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ· ΒΛΑΧΑΚΟΣ· ΓΙΑΛΟΨΟΣ· ΣΟΛΩΜΟΥ· ΙΣΑΑΚ· Και τόσοι άλλοι· και περισσότεροι, με την καρδιά πυρωμένη από το παράδειγμα των προηγούμενων. Αυτοί είναι οι σημερινοί, πάντοτε παρόντες, Έλληνες ήρωες. (Οι άλλοι, μερικούς από τους οποίους ανέφερα στο προηγούμενο μήνυμα, τί είναι... το τίποτε.)

Δευτέρα, Αυγούστου 14, 2006

ΕΛΛΑΣ-ΙΣΡΑΗΛ, βίοι παράλληλοι

ΙΣΡΑΗΛ

19χρονος Γιαννιώτης νεκρός στον Λίβανο

ΕΝΑΣ 19χρονος Γιαννιώτης σκοτώθηκε στις εχθροπραξίες μεταξύ των Ισραηλινών και των ανταρτών της Χεζμπολάχ, υπηρετώντας τη θητεία του στον ισραηλινό στρατό. Γιος της κόρης του γνωστού εμπόρου (συνταξιούχου σήμερα), κ. Σαμουήλ Κοέν, γεννήθηκε στα Ιωάννινα και τέλειωσε το Λύκειο στην πόλη. Στη συνέχεια με την οικογένειά του μετέβη στο Ισραήλ όπου και ζούσαν, ενώ πέρυσι τοκαλοκαίρι ήταν οι τελευταίες του διακοπές στα Ιωάννινα κοντά στον παππού του.

Πρόσφατα κλήθηκε να υπηρετήσει τη θητεία του στον ισραηλινό στρατό, όπως γίνεται άλλωστε με όλους τους Εβραίους που βρίσκονται εκτός Ισραήλ και οι οποίοι έχουν την υποχρέωση να υπηρετούν στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας ασχέτως εάν ζουν σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Σκοτώθηκε προχθές, υπό συνθήκες που δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστές. Σύμφωνα με πληροφορίες συμμετείχε σε μάχη μέσα στο έδαφος του Λιβάνου, όπου είχαν προελάσει τα ισραηλινά στρατεύματα. H είδηση έφθασε προχθές στα Ιωάννινα και προκάλεσε τη θλίψη όχι μόνο στην ισραηλιτική κοινότητα της πόλης, αλλά και στους συμπολίτες που γνώριζαν την οικογένειά του και τον ίδιο. Ο παππούς του, Σαμουήλ Κοέν, μαζί με άλλα μέλη της οικογένειάς του αναχώρησε προχθές για το Ισραήλ, προκειμένου να παραστεί στην κηδεία και να αποχαιρετήσει τον μόλις 19 χρόνων στρατιώτη, που το όνομά του συγκαταλέγεται πλέον μεταξύ των θυμάτων αυτού του παράλογου ακήρυκτου πολέμου της M. Ανατολής.

H οικογένεια Κοέν είναι από τις πλέον γνωστές της ισραηλιτικής κοινότητας των Ιωαννίνων και κυρίως στον εμπορικό κόσμο της πόλης, αφού επί δεκαετίες μέλη της ασχολούνται με το εμπόριο διατηρώντας καταστήματα στην περιοχή του Κουρμανιού, ενώ παλαιότερα κατοικούσαν στην οδό Γιοσέφ Ελιγιά.

ΤΑ ΝΕΑ , 27/07/2006 , Σελ.: N48
Κωδικός άρθρου: A18598N483
ID: 529230



«ΕΛΛΑΣ»

Ποια είναι η τύχη ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα καταγωγής του, όπου και διαμένει, επειδή έχει αποκτήσει ξένη (Κολομβιανή) υπηκοότητα;

1.. Απελαύνεται από την χώρα.
2.. Φυλακίζεται.
3.. Του στερούνται τα πολιτικά του δικαιώματα.
4.. Πληρώνει βαρύ χρηματικό πρόστιμο.
5.. Πληρώνει 14.000 δρχ. και γίνεται στη χώρα αυτή, Πρόεδρος Τμήματος Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Υπουργός Αναπληρωτής Εθνικής Οικονομίας (1982-1985), Διοικητής Εμπορικής Τράπεζας (1981-1982), Πρόεδρος Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (1979-1981), διευθυντής του διεθνούς αερολιμένα Αθηνών(2001 έως σήμερα)
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ!

Το όνομα αυτού Κώστας Βαΐτσης.


Ποια είναι η τύχη ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα καταγωγής;

1.. Στιγματίζεται ως φυγόστρατος.
2.. Δεν του επιτρέπεται να εργαστεί στο δημόσιο.
3.. Δεν του επιτρέπεται η κατοχή όπλου.
4.. Πληρώνει για να μην υπηρετήσει 29.000 δρχ. Γίνεται ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΑΜΥΝΗΣ και έχει υπό της εντολές του ολόκληρο το στράτευμα, προχωρεί σε συμφωνίες αγορών πολεμικού υλικού πολλών εκατομμυρίων Ευρώ, την ώρα που εάν του δώσουν ένα G3, θα το πιάσει από την κάννη.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ!

Το όνομα αυτού Άκης Τσοχατζόπουλος.


Ποια είναι η τύχη ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα του προφασιζόμενος όπως ομολόγησε, δύο φορές τον επικίνδυνο τρελό ώστε να τον βγάλουν Ι-5 για βαριά ψυχικά νοσήματα με τάσεις αυτοκτονίας; (Πράγμα που έγινε)

1.. Οδηγείτε σε ψυχιατρική κλινική έως να θεραπευτεί.
2.. Δεν του δύνεται άδεια οδήγησης
3.. Δεν του επιτρέπεται να αποκτήσει άδεια οπλοφορίας / οπλοκατοχής
4.. Γίνεται ο πιο καλοπληρωμένος δημοσιογράφος της Ελλάδος με 80.000.000 δρχ. συμβόλαιο τον μήνα, οδηγεί πανάκριβα JEEP, απέκτησε όπλο χωρίς προφανώς χαρτί ψυχιάτρου, απέκτησε δεύτερο όπλο, δήλωσε απώλεια του πρώτου όπλου, μετά από λίγο διάστημα δήλωσε απώλεια του δεύτερου όπλου, και τελικά το κράτος του έδωσε άδεια για τρίτο!
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ!

Το όνομα αυτού Μάκης Τριανταφυλλόπουλος ή ταρζάν.


Ποια είναι η τύχη ενός ανθρώπου που αρνήθηκε να υπηρετήσει την θητεία του στη χώρα του παριστάνοντας επίσης τον τρελό;

1.. Εισάγεται σε κλινική για θεραπεία.
2.. Του χορηγούνται ψυχοφάρμακα.
3.. Δεν μπορεί να εργαστεί στο δημόσιο.
4.. Δεν μπορεί να καταλάβει υπεύθυνη διοικητική θέση οπουδήποτε.
5.. Γίνεται ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΣΟΦΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ, ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΔΟΧΗ!

Το όνομα αυτού Θάνος Μικρούτσικος.


Παράκληση: Όποιος έχει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ και ΔΙΑΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ στοιχεία για άλλες τέτοιες περιπτώσεις, για πολιτικά πρόσωπα, αλλά και για γνωστούς καλλιτέχνες, δημοσιογράφους και άλλα δημόσια πρόσωπα, παρακαλώ πολύ να τα φέρει σε γνώση μου. Προσπαθώ να τα συγκεντρώσω.

Τρίτη, Μαΐου 30, 2006

Τούρκοι: οι βρωμεροί γενοκτόνοι

Τον Ιουλιο του 1908, με την επικρατηση των Νεοτουρκων, γεννιεται ουσιαστικα το σημερινο κρατος της Τουρκιας (ο Κεμαλ συνεχισε την ιδια πολιτικη (ιδίας προελεύσεως άλλωστε ο ίδιος με τους νεότουρκους)), δηλαδη το αποκρουστικο προιον της διαρκους ασκησεως φασιστικης-ρατσιστικης στρατιωτικης βιας επανω στα καταδυναστευομενα Μικρασιατικα εθνη. Απο τοτε χαρασσεται η τουρκικη πολιτικη και εφαρμοζεται με αξιοθαυμαστη συνεπεια και επιμονη εως σημερα. (Αρμενια 1915, Ποντος 1916, Ιωνια 1922, Κωνσταντινουπολη 1955, Κυπρος 1974, Κουρδισταν σημερα, ειναι απλα μερικοι σταθμοι της ιδιας συνεχους και σταθερης πολιτικης.)

Η τραγικη ειρωνια ειναι οτι η επικρατηση των Νεοτουρκων χαιρετιστηκε με ενθουσιασμο απο την Ελλαδα και τους υπολοιπους Βαλκανιους (αλλα και απο τους χριστιανικους πληθυσμους της Οθωμ. Αυτοκρατοριας), με την ελπιδα της καθιερωσεως πληρους ισοτητας μεταξυ των εθνων της Οθωμανικης Αυτοκρατοριας. Πολυ γρηγορα οι ελπιδες διαψευστηκαν, καθως διαπιστωθηκε οτι στο κινημα των Νεοτουρκων την εξουσια ειχε εξ αρχης (και συντομα την επεβαλε πληρως) η πλεον βαρβαρη ναζιστική μεριδα.

Στις 4 Σεπτ. 1908, ο Ναζημ μπεης, εξεχον στελεχος του κυριαρχου κομιτατου "Ενωση και Προοδος" δινει συνεντευξη στον Μιχ. Αργυροπουλο. (Δημοσιευτηκε στον τυπο της εποχης, επισης στο βιβλιο του Μιχ. Ροδά "Πώς η Γερμανια κατεστρεψε τον Ελληνισμο της Τουρκιας" (1916). (Πραγματι, ο ρολος της Γερμανιας ειναι βασικος.)) [Πολύ πριν την Μικρασιατική Εκστρατεία, επομένως, πολύ πριν τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (τότε η συστηματική γενοκτονία πήρε τεράστιες διαστάσεις υπό την καθοδήγηση του Γερμανού στρατηγού Λήμαν Φον Σάντερς. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Αδόλφος Χίτλερ εδήλωσε "ποιος θυμάται σήμερα τους Αρμενίους; Το ναζιστικό γερμανικό 3ο Ράιχ είχε δάσκαλο τον τουρκικό κεμαλισμό, αλλά και ο τελευταίος έθεσε σε εφαρμογή τα γενοκτονικά σχέδιά του με την βοήθεια γερμανικών εγκεφάλων), πριν ακόμη τους Βαλκανικούς Πολέμους, η γενοκτονία του Ελληνισμού είχε αποφασισθεί και σχεδιασθεί στο υψηλότερο επίπεδο: την ηγεσία του νεοτουρκικού κομιτάτου "Ένωση και Πρόοδος".]

Ναζημ μπεης:

"...εκει βαθμιαιως θα επελθη η εθνικη ισοπεδωσις περι ης κηδομεθα ιδιασμενως. Διοτι δεν επιθυμω να σας κρυψω ευθυς εξ αρχης την ακλονητον γνωμην του Κομιτατου. Εννοουμεν, και το εννοουμεν αντι πασης θυσιας, να αφομοιωσωμεν υπο μιαν εθνικην οθωμανικην ιδεαν τα εν τω τοπω ημων στοιχεια... Βεβαιοτατα η γλωσσα δεν δυναται να εινε παρα η επισημος Οθωμανικη... Το νεον Κρατος εννοει να ζηση ως τοιουτον. Ομοειδες και ομογλωσσον και συμπαγιωμενον... Δεον να σημειωθη καλως οτι ουδεποτε ωνειρευθημεν να ιδωμεν, ουτε θα ιδωμεν, την Τουρκιαν μεταβαλλομενην εις Αυστριαν, με τας πολυπλοκους φυλετικας και γλωσσικας της διαιρεσεις. Το νεοτουρκικον πνευμα θα αντιταχθη απο της σημερον κατα πασης τοιαυτης ιδεας. θα καταρριψωμεν απο της βασεως τα ορια του τοιουτου γλωσσικου και ομου φυλετικου χωρισμου και πλειοτερον ακομη, αυτας τας διακρισεις και διαιρεσεις των συνοικιων, των σημειουμενων εις τους χαρτας, και υπο της συνηθειας, ως μουσουλμανικων, ελληνικων, αρμενικων και ιουδαικων, και θα ισοπεδωσωμεν εθνικως τους παντας και τα παντα, δια το καλον της μιας κοινης Πατριδος. ...Σημερον υπολογιζεσθε εν Ανατολη 3 εκατομμυρια περιπου ψυχων. Ηδη ευρισκεσθε εν μειονοψηφια τοιαυτη ομως, ωστε ενασμενιζετε κινουμενοι και απαιτουντες. Αυριον η εθνικη αυτη μειοψηφια σας θα ελαττωθη... Παρακολουθησατε το θεαμα και σας αφηνω να μαντευσητε τοτε την μοιραν των σημερινων σωβινιστων!"

Το προγραμμα της γενοκτονιας εγκρινεται και επισημως σε μυστικο συνεδριο του κομιτατου "Ενωση και Προοδος", τον Αυγουστο του 1910 στην Θεσσαλονικη, οπου δια χειλεων του αρχισφαγεως Ταλαατ πασα, λεγονται τα ακολουθα (βλ. "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους", Εκδοτική Αθηνών):

"Γνωριζετε οτι το συνταγμα διακηρυσσει την ισοτητα μεταξυ μουσουλμανων και γκιαουρηδων, αλλα αντιλαμβανεσθε και αισθανεσθε ολοι οτι αυτο ειναι αδυνατον. Ο ιερος νομος, ολο το παρελθον μας και τα αισθηματα εκατονταδων χιλιαδων μουσουλμανων, αλλα και των ιδιων των γκιαουρηδων, που πεισματικα αντιδρουν σε καθε προσπαθεια μας να τους εξοθωμανισουμε, αποτελουν αδιαπεραστο εμποδιο για την επιβολη πραγματικης ισοτητας. Προσπαθησαμε, αλλα χωρις επιτυχια, να μεταβαλλουμε τον γκιαουρη σε νομιμοφρονα Οθωμανο, και ολες οι σχετικες προσπαθειες δεν μπορουν παρα να αποτυχουν, εφοσον τα μικρα ανεξαρτητα κρατη της Βαλκανικης εξακολουθουν να ειναι σε θεση να διαδιδουν διασπαστικες ιδεες μεταξυ των κατοικων της Μακεδονιας. Επομενως δεν ειναι δυνατον να τιθεται θεμα ισοτητας ωσοτου επιτυχουμε στις προσπαθειες μας για τον εξοθωμανισμο της αυτοκρατοριας - μια μακρα και επιπονη προσπαθεια, στην οποια τολμω να προβλεψω οτι τελικα θα επιτυχουμε, οταν επιτελους θεσουμε τερμα στις προπαγανδιστικες δραστηριοτητες των βαλκανικων κρατων."

Η εφαρμογη της πολιτικης αυτης αρχισε αμεσως. Απο δε το 1913 τουλαχιστον εχουμε συστηματικες γενοκτονιες ευρειας κλιμακος. Η Ελλαδα αναγκαζεται (και για να διευθετηθει επισης το ζητημα των νησιων του Αιγαιου) να συμφωνησει (1 Ιουλ. 1914) ανταλλαγη πληθυσμων μεταξυ χριστιανων σαντζακιου Σμυρνης και μουσουλμανων Μακεδονιας-Ηπειρου, κατι που ματαιωνεται με την εισοδο της Τουρκιας στον πολεμο (Νοεμ. 1914). Ας δουμε μερικους μετριους υπολογισμους της τουρκικης θηριωδιας.

Συμφωνα με εκθεση Ελληνων βουλευτων του οθωμανικου κοινοβουλιου (τελη 1918), μεχρι το τελος του Α' Παγκ. Πολεμου 250.000 Ελληνες εξοντωθηκαν στα "ταγματα εργασιας" ("αμελε ταμπουρου"). Συνολικα τα θυματα (νεκροι και εκτοπισμενοι) 750.000.

Συμφωνα με αναλυτικους πινακες του Πατριαρχειου, δημοσιευμενους απο τον Rene' Puaux ("La deportation et le repatriement des Grecs en Turquie", Paris 1919), οι αριθμοι των εκτοπισμενων εχουν ως εξης:

1913-14 1914-19 συνολο

Μικρα Ασια 153.890 144.559 298.449
Ποντος - 257.019 257.019 (+80.000 προσφυγες στη Ρωσια)
Αν. θρακη 130.282 88.165 218.447

συνολο 284.172 489.743 773.915

Συμπερασμα:

Μια γλωσσα μονον καταλαβαινει το βρωμερό τουρκικό γενοκτονικό κτήνος:

Η ΜΟΝΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΑΘΙ

(Περικλής Γιαννόπουλος)


[Σημ.: Το κείμενο ήταν φυλαγμένο από ετών σε παλαιά κωδικοποίηση, χωρίς τόνους.]

Σάββατο, Μαΐου 13, 2006

Ο λόγος του Γέρου του Μοριά στην Πνύκα

Ο λόγος του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα
8 Οκτωβρίου 1838

Ο λόγος που έβγαλε ο Κολοκοτρώνης ανεβασμένος στα βράχια της Πνύκας, όπως στα παλιά τα χρόνια τόσοι τρανοί ρήτορες στους Αθηναίους, στέκεται η πνευματική διαθήκη του ήρωα στο Έθνος. Ο λόγος του αγράμματου, μα σοφού στρατηγού προς τα νιάτα της Αθήνας του 1838.

Εφημερίς "Ο Αιών", 13 Νοεμβρίου 1838

Παιδιά μου! Εις τον τόπον τούτον, οπού εγώ πατώ σήμερα, επατούσαν και εδημηγορούσαν τον παλαιόν καιρόν άντρες σοφοί και άντρες με τους οποίους δεν είμαι άξιος να συγκριθώ, και ούτε να φθάσω τα ίχνη των.... [Σ.Σ. Και όμως τούς έφθασες, Στρατηγέ... ]

Εγώ επιθυμούσα να σας ιδώ, παιδιά μου, στη μεγάλη δόξα των προπατόρων μας κι έρχομαι να σας είπω όσα στον καιρό του αγώνα μας και πριν απ' αυτόν κι ύστερα απ' αυτόν ο ίδιος παρατήρησα κι απ' αυτά να κάμωμεν συμπερασμούς και για την μέλλουσαν ευτυχία σας, μολονότι ο Θεός μόνος ηξεύρει τα μέλλοντα.

Και διά τους παλαιούς Έλληνας, οποίας γνώσεις είχαν και ποία δόξα και τιμήν έχαιραν κοντά εις τα άλλα έθνη του καιρού των, οποίους ήρωας στρατηγούς, πολιτικούς είχαν, διά ταύτα σας λέγουν καθ' ημέραν οι διδάσκαλοί σας και οι πεπαιδευμένοι σας. Εγώ δεν είμαι αρκετός. Σας λέγω μόνον πως ήτον σοφοί, και από εδώ επήραν και εδανείσθηκαν τα άλλα έθνη την σοφίαν των... Αυτοί διέφεραν από ημάς εις την θρησκείαν, διότι επροσκυνούσαν τις πέτρες και τα ξύλα. Αφού ύστερα ήλθεν εις τον κόσμον ο Χριστός, οι λαοί όλοι επίστευσαν εις το Ευαγγέλιό του και έπαυσαν να λατρεύουν τα είδωλα... Οι παλαιοί Έλληνες, οι πρόγονοί μας, έπεσαν εις την διχόνοια και ετρώγονταν μεταξύ τους και έτσι έλαβαν καιρόν πρώτα οι Ρωμαίοι, έπειτα άλλοι βάρβαροι, και τους υπόταξαν. Ύστερα ήλθαν και οι Μουσουλμάνοι, και έκαμαν ότι μπορούσαν, διά να αλλάξει ο λαός την πίστη του... Έκοψαν γλώσσες σε πολλούς ανθρώπους, αλλ' εστάθη αδύνατο να το κατορθώσουν... Τον ένα έκοβαν, ο άλλος τον σταυρό του έκανε.

Σαν είδε τούτο ο σουλτάνος, διώρισε έναν βιτσερέ (αντιβασιλέα), έναν Πατριάρχη και του έδωσε την εξουσία της Εκκλησίας. Αυτός και ο λοιπός Κλήρος έκαμαν ό,τι τους έλεγε ο Σουλτάνος. Ύστερον έγιναν οι Κοτζαμπάσηδες εις όλα τα μέρη. Η τρίτη τάξις, οι έμποροι, και οι προκομμένοι, το καλλίτερο μέρος των πολιτών, μη υποφέροντες τον ζυγό έφευγαν κι οι γραμματισμένοι επήραν τα βιβλία και φύγαν από την Ελλάδα, την πατρίδα των, κι έτσι έμεινε ο λαός, όστις στερημένος από τα μέσα της προκοπής, εκατήντησεν εις αθλίαν κατάσταση, και αυτή αύξαινε καθ' ημέρα χειρότερα... διότι αν βρισκόταν μεταξύ του λαού κανείς με λίγη άνθηση τον λάμβανε ο κλήρος, όστις έχαιρε προνόμια, ή εσύρετο από τον έμπορον της Ευρώπης ως βοηθός του ή εγίνετο γραμματικός του προεστού. Και μερικοί μη υποφέροντες την τυραννίαν των Τούρκων και βλέποντες τις δόξες και τις ηδονές οπού απελάμβανον αυτοί, άφηναν την πίστη τους και εγίνοντο Μουσουλμάνοι. Και τοιουτοτρόπως κάθε μέρα ο λαός ελίγνευε και επτώχυνε.

Εις αυτήν την δυστυχισμένη κατάσταση μερικοί από τους φυγάδες γραμματισμένους εμετέφραζαν και έστελναν εις την Ελλάδα βιβλία. Και σαν τους πρέπει να χρεωστούμεν ευγνωμοσύνη, διότι ευθύς οπού κανένας άνθρωπος από το λαό εμάνθανεν τα κοινά γράμματα, εδιάβαζεν αυτά τα βιβλία και έβλεπε ποίους είχαμε προγόνους, τι έκαμεν ο Θεμιστοκλής, ο Αριστείδης και οι άλλοι πολλοί παλαιοί μας, και εβλέπαμεν και εις ποίαν κατάσταση ευρισκόμεθα τότε... Όθεν μας ήρθε στο νου να τους μιμηθούμε και να γίνομε ευτυχέστεροι και έτσι έγινε και επροόδευσεν η εταιρεία.

Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε ούτε πόσοι ήμεθα, ούτε πως δεν έχομεν άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις, ούτε κανένας φρόνιμος μας είπε, "πού πάτε εδώ να πολεμήσετε με σιτοκάραβα βατσέλα", αλλά, ως μία βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας... και όλοι, και οι κληρικοί και οι προεστοί και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι συμφωνήσαμεν σ' αυτό το σκοπό και κάναμεν την επανάσταση.

Εις τον πρώτο χρόνο της Επαναστάσεως είχαμε μεγάλη ομόνοιαν και όλοι ετρέχαμε σύμφωνοι... Ο ένας πήγαινε στον πόλεμο, ο αδελφός του έφερνε ξύλα, η γυναίκα του εζύμωνε, το παιδί του εκουβαλούσε ψωμί και μπαρουτόβολα στο στρατόπεδο και εάν αυτή η ομόνοια εβαστούσε ακόμη δύο χρόνους, ηθέλαμε κυριεύσει και την Θεσσαλία και την Μακεδονία, και ίσως εφθάναμεν και εις την Κωνσταντινούπολη...

Τόσο τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουαν Έλληνα και φεύγαν χίλια μίλια μακριά. Εκατόν Έλληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός κι ένα καράβι μια αρμάδα. Αλλά δεν εβάσταξε. Ήλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους μα τι να κάνουμε; Είχαμε κι αυτουνών την ανάγκη.

Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια. Κι όταν έλεγες του Κώστα να δώσει χρήματα διά τας ανάγκας του έθνους, ή να πάει στον πόλεμο, τούτος πρόβαλλε το Γιάννη. Και με αυτό τον τρόπο κανείς δεν ήθελε να συντράμει, μήτε να πολεμήσει. Και τούτο εγίνετο, επειδή δεν είχαμε έναν αρχηγό και μίαν κεφαλή. Αλλά μας έμπαινε Πρόεδρος έξι μήνες, εσηκώνετο ο άλλος και τον έρριχνε, και εκάθετο αυτός άλλους τόσους, και έτσι ο ένας ήθελε τούτο κι ο άλλος το άλλο. Ίσως όλοι ηθέλαμε το καλό, πλην καθένας κατά τη γνώμη του. Όταν προστάζουνε πολλοί, ποτέ το σπίτι δεν κτίζεται, ούτε τελειώνει. Ο ένας λέει ότι η πόρτα πρέπει να βλέπει στο ανατολικό μέρος, ο άλλος στο αντικρυνό κι ο άλλος στο βοριά, σαν να ήταν το σπίτι στον αραμπά και να γυρίζει καθώς λέγει ο καθένας. Με τούτον τον τρόπο δεν κτίζεται ποτέ το σπίτι, αλλά πρέπει να είναι αρχιτέκτονας, οπού να προστάζει πώς θα γίνει. Παρομοίως κι εμείς χρειαζόμαστε έναν αρχηγό κι έναν αρχιτέκτονα, όστις να προστάζει κι οι άλλοι να υπακούνε και ν' ακολουθάνε. Αλλά επειδή είμαστε σε τέτοια κατάσταση, εξαιτίας της διχόνοιάς μας, έπεσε η Τουρκιά πάνω μας και κοντέψαμε να χαθούμε και εις τους στερνούς επτά χρόνους δεν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα.

Εις αυτή την κατάσταση έρχεται ο Βασιλεύς, τα πράματα ησυχάζουν και το εμπόριο κι η γεωργία κι οι τέχνες αρχίζουν να προοδεύουν και μάλιστα η παιδεία. Αυτή η μάθηση θα μας αυξήσει και θα μας ευτυχήσει. Αλλά για να αυξήσουμε, χρειάζεται κι η στερέωση της πολιτείας μας, που γίνεται με την καλλιέργεια και με την υποστήριξη του θρόνου. Ο Βασιλεύς είναι νέος, και συμμορφώνεται με τον τόπο μας. Δεν είναι προσωρινός αλλ' η βασιλεία του είναι διαδοχική, και θα περάσει στα παιδιά των παιδιών του, και με αυτόν και σεις και τα παιδιά σας θα ζήσετε. Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να τη στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως κι ύστερα υπέρ Πατρίδος. Όλα τα έθνη του κόσμου έχουν και φυλάνε μία θρησκεία. Να μην έχετε πολυτέλεια, να μην πηγαίνετε στους καφενέδες και στα μπιλιάρδα. Να δοθήτε εις τας σπουδάς σας και καλλίτερα να κοπιάσετε ολίγον, δυο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι στο επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσερις-πέντε χρόνους τη νεότητά σας και να μείνετε αγράμματοι, να σκλαβωθείτε εις τα γεράματά σας. Να ακούετε τας συμβουλάς των διδασκάλων και γεροντοτέρων και κατά την παροιμία "μύρια ήξευρε και χίλια μάθαινε".

Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μη γενεί σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας, μα να κοιτάζει το καλό της κοινότητας, γιατί μέσα στο καλό αυτό βρίσκεται και το δικό σας.

Εγώ παιδιά μου, κατά κακή μου τύχη, εξαιτίας των περιστάσεων, έμεινα αγράμματος και διά τούτο σας ζητώ συγχώρεση, διότι δεν ομιλώ καθώς οι δάσκαλοί σας. Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, διά να ωφεληθήτε από τα περασμένα κι από τα κακά αποτελέσματα της διχόνοιας, την οποία να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια. Εμάς μη μας τηράτε πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε και οι μέρες της γενιάς που σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν σε λίγο περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθεί η νύκτα του θανάτου μας, καθώς την ημέρα των Αγίων Ασωμάτων θέλει διαδεχθεί η νύκτα και η αυριανή ημέρα.

Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο όπου ημείς ελευθερώσαμε και διά να γίνει τούτο, πρέπει να έχετε ως θεμέλια της Πολιτείας την ομόνοια, την θρησκεία, την καλλιέργεια του θρόνου και την φρόνιμον ελευθερία. Τελειώνω τον λόγον μου. Ζήτω ο Βασιλεύς μας Όθων! Ζήτω οι σοφοί διδάσκαλοι! Ζήτω η Ελληνική Νεολαία!

Η Ελληνική Σημαία

Η γαλανόλευκη Ελληνική Σημαία ορίστηκε ως η επίσημη σημαία του Έθνους από την Α' Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (Ιαν. 1822).


Η προσωρινή διοίκησις της Ελλάδος

Ο πρόεδρος του Εκτελεστικού διακηρύττει, ότι:

Κατά τον ρδ' του Οργανικού Νόμου, ένθα διορίζονται τα χρώματα "κυανούν και λευκόν" ως χρώματα του Έθνους· και κατά τον ρε' περί του σχηματισμού των σημαιών, το Εκτελεστικόν Σώμα διέταξε και διατάττει τα ακόλουθα.

α'. Των μεν κατά γην δυνάμεων η σημαία, σχήματος τετραγώνου, θέλει έχει το εμβαδόν κυανούν, το οποίον θέλει διαιρείται εις τέσσαρα ίσα τμήματα δι' ενός σταυρού λευκοχρώου, διασχίζοντος εκείνα τα τμήματα από άκρων έως άκρων του εμβαδού.

β'. Η δε κατά θάλασσαν σημαία θέλει είσθαι διττή· μία διά τα πολεμικά, και άλλη διά τα εμπορικά πλοία· και της μεν διά τα πολεμικά πλοία το εμβαδόν θέλει διαιρείσθαι εις εννέα οριζόντια παραλληλόγραμμα, παραμειβομένων εις αυτά των χρωμάτων, λευκού και κυανού· εις την άνω δε προς τα έσω γωνίαν τούτου του εμβαδού θέλει σχηματισθή τετράγωνον κυανόχρουν, διηρημένον εν τω μέσω δι' ενός σταυρού λευκοχρώου· της δε διά τα εμπορικά πλοία διωρισμένης, το εμβαδόν θέλει είσθαι κυανούν· εις την άνω δε προς τα έσω γωνίαν τούτου του εμβαδού θέλει σχηματισθεί ωσαύτως τετράγωνον λευκόχρουν και διηρημένον εν τω μέσω δι' ενός σταυρού κυανοχρώου.

γ'. Το Εθνικόν σημείον, έχον σχήμα κυκλικόν, σύγκειται εκ λευκού και κυανού χρώματος τοιουτοτρόπως, ώστε το μεν λευκόν να προτίθεται, το δε κυανούν ν' ακολουθή, και τέλος το λευκόν· ουδέποτε δε άλλου σχήματος και χρώματος να ήναι το σημείον τούτο.

δ'. Όλοι οι αξιωματικοί και υπουργοί πάσης τάξεως της Επικρατείας, Πολιτικοί και Πολεμικοί, να φέρωσιν επί κεφαλής το Εθνικόν σημείον.

ε'. Ος τις αντιτείνει εις ταύτα πάντα, είναι υπεύθυνος απειθείας προς τον Νόμον.

Οι Μινίστροι των Εσωτερικών, του Πολέμου, των Ναυτικών και Αστυνομίας ν' αναλάβωσι την ενέργειαν της παρούσης Διαταγής.

Εν Κορίνθω τη ιε' Μαρτίου αωκβ'
Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος
Ο Μινίστρος Αρχιγραμματεύς της Επικρατείας
και των Εξωτερικών Υποθέσεων
Θ. Νέγρης

ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ

Η ΩΡΑ ήλθεν, ω Άνδρες Έλληνες. Προ πολλού οι λαοί τής Ευρώπης, πολεμούντες υπέρ των ιδίων δικαιωμάτων και ελευθερίας αυτών, μάς επροσκάλουν εις μίμησιν. Αυτοί, καίτοι οπωσούν ελεύθεροι, επροσπάθησαν όλαις δυνάμεσι να αυξήσωσι την ελευθερίαν, και δι' αυτής πάσαν αυτών την ευδαιμονίαν.

Οι αδελφοί μας και φίλοι είναι πανταχού έτοιμοι, οι Σέρβοι, οι Σουλιώται, και όλη η Ήπειρος, οπλοφορούντες μάς περιμένουσιν· ας ενωθώμεν λοιπόν με Ενθουσιασμόν! η Πατρίς μάς προσκαλεί!

Η Ευρώπη, προσηλώνουσα τους οφθαλμούς της εις ημάς, απορεί διά την ακινησίαν μας. Ας αντηχήσωσι λοιπόν όλα τα Όρη τής Ελλάδος από τον Ήχον τής πολεμικής μας Σάλπιγγος, και αι κοιλάδες από την τρομεράν κλαγγήν των Αρμάτων μας. Η Ευρώπη θέλει θαυμάση τας ανδραγαθίας μας, οι δε τύραννοι ημών τρέμοντες και ωχροί θέλουσι φύγει απ' έμπροσθέν μας.

Οι φωτισμένοι λαοί τής Ευρώπης ενασχολούνται εις την αποκατάστασιν της ιδίας ευδαιμονίας· και πλήρεις ευγνωμοσύνης διά τας προς αυτούς των Προπατόρων μας ευεργεσίας, επιθυμούσι την ελευθερίαν της Ελλάδος.

Ημείς, φαινόμενοι άξιοι της προπατορικής αρετής και του παρόντος αιώνος, είμεθα εύελπεις, να επιτύχωμεν την υπεράσπισιν αυτών και βοήθειαν· πολλοί εκ τούτων φιλελεύθεροι θέλουσιν έλθη, διά να συναγωνισθώσι με ημάς. Κινηθήτε, ω φίλοι, και θέλετε ιδή μίαν Κραταιάν δύναμιν να υπερασπισθή τα δίκαιά μας! Θέλετε ιδή και εξ αυτών των εχθρών μας πολλούς, οίτινες, παρακινούμενοι από την δικαίαν μας αιτίαν, να στρέψωσι τα νώτα προς τον εχθρόν και να ενωθώσι με ημάς· ας παρρησιασθώσι με ειλικρινές φρόνημα, η Πατρίς θέλει τους εγκολπωθή! Ποίος λοιπόν εμποδίζει τους ανδρικούς σας βραχίονας; ο άνανδρος εχθρός μας είναι ασθενής και αδύνατος. Οι στρατηγοί μας έμπειροι και όλοι οι ομογενείς γέμουσιν ενθουσιασμού! Ενωθήτε λοιπόν, ω ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Έλληνες! Ας σχηματισθώσι φάλαγκες εθνικαί, ας εμφανισθώσι πατριωτικές λεγεώνες, και θέλετε ιδή τους παλαιούς εκείνους κολοσσούς του δεσποτισμού να πέσωσιν εξ ιδίων, απέναντι των θριαμβευτικών μας Σημαιών! Εις την φωνήν της Σάλπιγγός μας όλα τα παράλια του Ιονίου και Αιγαίου πελάγους θέλουσιν αντηχήσει· τα Ελληνικά πλοία, τα οποία εν καιρώ ειρήνης ήξεραν να εμπορεύωνται, και να πολεμώσι, θέλουσι σπείρει εις όλους τους λιμένας του τυράννου με το πυρ και την μάχαιραν, την φρίκην και τον θάνατον...

Στρέψατε τους οφθαλμούς σας, ω Συμπατριώται, και ίδετε την ελεεινήν μας κατάστασιν! Ίδετε εδώ τους Ναούς καταπατημένους! εκεί τα τέκνα μας αρπαζόμενα διά χρήσιν αναιδεστάτην της αναιδούς φιληδονίας των βαρβάρων τυράννων μας! Τους οίκους μας γεγυμνωμένους, τον αγρούς μας λεηλατισμένονς και ημάς αυτούς ελεεινά ανδράποδα!

Είναι καιρός να αποτινάξωμεν τον αφόρητον τούτον ζυγόν, να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα, να κρημνίσωμεν από τα νέφη την ημισέληνον, να υψώσωμεν το σημείον, δι' ου πάντοτε νικώμεν· λέγω τον Σταυρόν, και ούτω να εκδικήσωμεν την Πατρίδα, και την Ορθόδοξον ημών Πίστιν από την ασεβή των ασεβών καταφρόνησιν.

Μεταξύ ημών ευγενέστερος είναι, όστις ανδρειοτέρως υπερασπισθή τα δίκαια της Πατρίδος, και ωφελιμωτέρως την δουλεύσει. Το έθνος συναθροιζόμενον θέλει εκλέξει τους Δημογέροντάς του, και εις την ύψιστον ταύτην Βουλήν θέλουσιν υπείκει όλαι μας αι πράξεις...

Ας καλέσωμεν λοιπόν εκ νέου, ω Ανδρείοι και μεγαλόψυχοι Έλληνες, την ελευθερίαν εις την κλασικήν γην της Ελλάδος! Ας συγκροτήσωμεν μάχην μεταξύ του Μαραθώνος και των Θερμοπυλών! Ας πολεμήσωμεν εις τους τάφους των Πατέρων μας, οι οποίοι, διά να μάς αφήσωσιν ελευθέρους, επολέμησαν και απέθανον εκεί! Το αίμα των τυράννων είναι δεκτόν εις την σκιάν τον Επαμεινώνδου Θηβαίου, και του Αθηναίου Θρασυβούλου, οίτινες κατετρόπωσαν τους τριάκοντα τυράννους, εις εκείνας του Αρμοδίου και Αριστογείτονος, οι οποίοι συνέτριψαν τον Πεισιστρατικόν ζυγόν, εις εκείνην του Τιμολέοντος, όστις απεκατέστησε την ελευθερίαν εις την Κόρινθον και τας Συρακούσας, μάλιστα εις εκείνας τον Μιλτιάδου και Θεμιστοκλέους, του Λεωνίδου και των τριακοσίων, οίτινες κατέκοψαν τοσάκις τους αναριθμήτους στρατούς των βαρβάρων Περσών, των οποίων τους βαρβαροτέρους και ανανδροτέρους απογόνους πρόκειται εις ημάς σήμερον, με πολλά μικρόν κόπον, να εξαφανίσωμεν εξ ολοκλήρου. Εις τα όπλα λοιπόν φίλοι· η Πατρίς Μάς Προσκαλεί!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ
Την 24ην Φεβρουαρίου 1821
Εις το γενικόν στρατόπεδον του Ιασίου